Charakterystyczną włąściwością chemiczną metali jest ich zdolność do oddawania elektronów w reakcjach chemicznych i tworzenia dodatnio naładowanych jonów. Im łatwiej atomy metali przechodzą w stan jonowy tym energiczniej wchodzą w reakcję z innymi pierwiastkami a więc tym większa jest ich reaktywność chemiczna. Gdy do niebieskiego roztworu siarczanu miedzi(II) zanurzymy sztabkę lub drut z czystego cynku, wówczas metal ten po pewnym czasie pokryje się nalotem miedzi. Równocześnie w roztworze za pomocą odpowiednich reakcji można wykryć obecność jonów cynkowych Zn2+. Reakcję przebiegajacą w roztworze pomiędzy cynkiem metalicznym i jonami miedzi mozna przedstawić następującym równaniem Cu2+ + SO42- + Zn0 --> Cu0 + Zn2+ + SO42- albo równaniem jonowym Cu2+ + Zn0 --> Zn2+ + Cu0 W wyniku reakcji jony miedzi przyjmują elektrony redukując się do miedzi metalicznej, natomiast cynk przechodzi w stan jonowy. Cynk łatwiej oddaje elektrony niż miedź, a zatem cynk jest metalem bardziej reaktywnym, dlatego też ruguje on miedź z roztworu jej soli. W sposób podobny do cynku zachowuje się żelazo i mangan, ołów, glin i wiele innych metali.
