Najprostszą jest sytuacja, gdy istnieje informacja, kiedy drzewo zostało zasadzone. Dotyczy to jednak bardzo nielicznych przypadków oraz w większości drzew zdecydowanie młodych. Kolejnym sposobem jest metoda porównawcza - obserwując przyrost masy drzewa w okresie np. kilkunastu lat można pokusić się o mniej, czy bardziej dokładne określenie jego wieku. Można tu równolegle prowadzić obserwacje drzew młodszych i starszych, co pozwoli dokonać bardziej dokładnych wyliczeń (bywa to również zwodnicze, bo na przyrost istotny wpływ mają panujące w danym roku warunki - temperatura, opady, nasłonecznienie). Innym sposobem jest metoda węgla radioaktywnego C14, ale aby była wiarygodna, należałoby założyć, że węgiel znajduje się w określonym miejscu w drzewie od początku jego wzrostu (bez wzajemnego przenikania ze starszych do młodszych warstw i odwrotnie). Najbardziej wiarygodną metoda jest obliczanie wieku na podstawie słojów (przyrostów rocznych). Ponieważ przyrost drewna jest bardziej dynamiczny na początku sezonu, powstałe komórki są większe, niż te tworzące się w okresie późniejszym. Ma to istotny wpływ na zabarwienie słojów, które są na przemian jaśniejsze i ciemniejsze. Każda taka para na przekroju drzewa to (zazwyczaj) dowód rocznego przyrostu. Po ścięciu drzewa policzenie jego wieku jest stosunkowo proste, ale trudniej to wykonać na żywym organiźmie, w taki sposób aby mu zbytnio nie zaszkodzić. Opracowano metodę badania przy użyciu tomografii komputerowej (podobnie jak np. przy badaniach mózgu), ale jest ona bardzo kosztowna. Najbardziej popularna metoda polega na zastosowaniu sondy Presslera (jest to wydrążony w środku świder, długi na ok. 50 cm, pobierający próbkę drewna o średnicy 4 mm. Pozwala to określić w miarę dokładnie wiek drzewa, którego średnica jest maksymalnie równa 1 m. Przy grubszych drzewach trzeba uciec się do skomplikowanych wyliczeń, które pozwolą w miarę dokładnie wyliczyć ich wiek. Jest jednak parę problemów, które należy wziąć pod uwagę. Zdarza się, że drzewa wytwarzają więcej niż 1 słój w ciągu roku ( w zmiennym klimacie bywa, że drzewa produkują do 3-4 słojów w jednym sezonie. Bywa również tak, że w ekstremalnie niekorzystnych warunkach drzewa nie przyrastają w ogóle w danym roku. Ponadto po osiągnięciu pewnego wieku drzewa zaczynają rosnąć wolniej, przez co słoje robią się coraz węższe. Trafiają się również przypadki szczególne - badacze amerykańscy znaleźli 5-cm siewkę choiny Martensa, która nie wytworzyła jeszcze ani jednego słoja w wieku 20 lat. Z kolei pewien zbadany egzemplarz jodły wonnej, wysokości 1,2 m i średnicy 2,5 cm żył już około 100 lat i miał tyleż słoi.
Najprościej - przez policzenie jego słojów (to takie kółka które widać na pniu ściętego drzewa). ile jest słojów to tyle drzewo ma lat. Bo co roku przyrasta mu jeden słój
Poprzez pierścienie gdy jest np: drzewo siete,ale takrze można określiś po wielkości