Pierwsze objawy gorączki krwotocznej przypominają objawy grypy - wysoka temperatura, bóle mięśni, biegunka. W miarę postępu chory zaczyna wymiotować, odczuwać bóle brzucha, klatki piersiowej oraz głowy, pojawia się wysypka. W szczytowej fazie choroby może dojść do obfitych krwawień z jam ciała oraz krwotoków wewnętrznych. Niejednokrotnie chory może nawet w tym czasie tracić przytomność i kontakt z otoczeniem a nawet doznawać zaburzeń psychicznych. Leczenie przyczynowe nie jest znane. Stosuje się leczenie objawowe i podtrzymujące, polegające na utrzymywaniu równowagi kwasowo-zasadowej i wodno-elektrolitowej. Trwają prace nad opracowaniem szczepionki.
Gorączką krwotoczną nazywa się jedną z grupy chorób zakaźnych przebiegających z wysoką gorączką i krwawieniami, wywoływaną przez wirusy.Wirusy mogące spowodować gorączkę krwotoczną są spotykane na wszystkich kontynentach z wyjątkiem Antarktydy, jednak najbardziej rozpowszechnione są w Afryce, Ameryce Południowej i Azji Południowo-Wschodniej. W Europie Środkowej śmiertelne zachorowania na choroby z tej grupy są niezwykle rzadkie i dochodzi do nich zwykle wskutek przywleczenia z obszarów endemicznych.Rezerwuarem wirusów odpowiedzialnych za gorączki krwotoczne są najczęściej zwierzęta (gryzonie, małpy), a zatem choroby te są zoonozami. Przenoszenie następuje na przykład przez ukąszenia kleszczy i komarów lub przez kontakt z odchodami zwierząt (jak na przykład w przypadku gorączki Lassa). Niektóre wirusy mogą być przenoszone między ludźmi drogą kropelkową bądź przez kontakt z krwią, odchodami, potem lub wymiocinami, jeśli stężenie wirusa w tych płynach jest wysokie (co bardzo często ma miejsce w przypadku ciężko chorych). Okres wylęgania większości chorób z tej grupy wynosi średnio około tygodnia, jednak może być bardzo różny nawet w przypadku jednej choroby, na przykład od 2 do 21 dni przy gorączce krwotocznej Ebola. Szczególnym problemem są zakażenia wewnątrzszpitalne, głównie na skutek złych warunków sanitarnych w rejonach podwyższonego ryzyka, oraz wysokiej zakaźności chorych w ciężkim stanie. Problemem jest w tym przypadku również fakt, że dokładna diagnostyka gorączek krwotocznych jest bardzo skomplikowana i trudno dostępna, a w rejonach w których występują one endemicznie, pojawia się również bardzo dużo chorób o podobnej symptomatyce (gorączka, krwawienia), dlatego właściwa diagnoza jest stawiana najczęściej po wykluczeniu innych przyczyn.Większość gorączek krwotocznych przebiega bardzo ciężko, bądź stanowi wręcz zagrożenie życia. Oprócz wysokiej gorączki (> 38,5°C), do typowych objawów należą zaburzenia pracy wątroby i nerek, obrzęki, krwotoki wewnętrzne oraz występowanie licznych podbiegnięć krwawych wskutek wzrostu przepuszczalności ścian naczyń włosowatych (capillary leak). Ponadto stwierdza się również krew w stolcu oraz hematurię. Często dochodzi również do wstrząsu, niewydolności krążenia oraz porażeń. Pojawienie się objawów neurologicznych jak i szczególnie wysoka tendencja do krwawień pogarszają ogólne rokowanie, w takich przypadkach często należy się liczyć z trwałymi uszkodzeniami, na przykład utratą słuchu.Dla żadnej z gorączek krwotocznych nie opracowano jak dotąd skutecznej i specyficznej terapii, do leków mających jak dotąd najszersze i najbardziej obiecujące zastosowanie należy rybawiryna. Poza tym, leczenie polega na zwalczaniu objawów. Przeciwko żółtej febrze istnieje szczepionka, przeciwko argentyńskiej gorączce krwotocznej dopuszczona jest tylko w Argentynie, nad wieloma z pozostałych szczepionek prowadzone są badania. Najskuteczniejszą jak dotąd metodą walki z gorączkami krwotocznymi jest unikanie ukąszeń owadów, przestrzeganie zasad higieny w rejonach gdzie schorzenia te występują endemicznie oraz kwarantanna osób, w stosunku do których istnieje podejrzenie zakażenia.
Gorączka krwotoczna Ebola objawia się wysoką gorączką, silnymi bólami głowy, kręgosłupa, mięśni, stawów, krwawieniami z nosa, przewodu pokarmowego, dróg moczopłciowych i wykrwawieniami do skóry. Wywołuje silne objawy zatrucia, wstrząs i śmierć. Leczenie polega na ograniczaniu objawów wstrząsu, leczeniu przeciwbólowym i dietetycznym.
