referat na temat metody planowania w logisyce

Menedżerowie zajmujący się planowaniem potwierdzają, jak trudne jest panowanie dostaw surowców pozwalających na pokrycie potrzeb firmy w zapotrzebowanie w materiały i surowce wykorzystywane do produkcji. Poważnym problemem jest ustalanie wielkości dostaw w warunkach rynku turbulentnego i nieprzewidywalnego, oraz w warunkach zapotrzebowania dyskretnego (nieciągłego). Poniżej skrótowo omówione zostały metody ustalania wielkości i częstotliwości dostaw . Można je podzielić na dwie podstawowe grupy: * statyczne wielkości zamówienia – po jednorazowym ustaleniu wielkości dostaw, pozostają niezmienione w planie zamówień, * dynamiczne wielkości zamówienia – są nieprzerwanie przeliczane w zależności od dynamiki zmian związanych z potrzebami firmy. Jaką metodę przyjąć? Niezwykle trudno jest odpowiedzieć na tak prosto sformułowane pytanie. Wynika to bowiem z braku perfekcyjnej metody, nieobarczonej błędami. Nie można jednoznacznie przyjąć i zastosować jednej metody służącej do planowania dostaw dla wszystkich rodzajów i typów towarów. Dla różnych towarów będą optymalne różne metody. Poniżej zamieszczam wybór metod ustalania wielkości i częstotliwości dostaw w planowaniu potrzeb materiałowych: Metoda maksymalnej dostawy stosowanie tej metody jest opłacalne przede wszystkim przy wysokich kosztach dostaw, długim okresie realizacji zamówienia oraz niskich kosztach utrzymania zapasów. Jest ona stosowana również w przypadku dobra, które może być magazynowane przez dłuższy czas bez ryzyka większego spadku jego wartości lub jakości. Metoda ta zapewnia duże bezpieczeństwo zaopatrzenia z uwagi na wysoki średni stan zapasów. Metoda dostaw partia na partię metoda ta jest mało skomplikowana i szybka do wprowadzenia do firmy. Zamówienia dotyczące potrzeb są wielkościami dynamicznymi. Wymagają ciągłego weryfikowania i określania wielkości dostaw. Metoda ma zastosowanie do materiałów drogich lub charakteryzujących się dużą nieciągłością potrzeb. Wykorzystywana jest przede wszystkim w warunkach charakterystycznych dla systemów JIT. Metoda stałej wielkości dostaw z wykorzystaniem ekonomicznej wielości zamówienia metoda jest wykorzystywania w przypadku każdej pozycji asortymentowej. stosowanie tej metody daje najlepsze rezultaty, jeśli zapotrzebowanie na dobra jest równomierne. Wahania i nieciągłości zapotrzebowania znacznie zmniejszają jej skuteczność i efektywność. Metoda stałej częstotliwości dostaw jest metodą bardziej efektywną niż metoda stałej wielkości dostaw. W metodzie tej koszty utrzymania zapasów mają tendencję do obniżania się. Ustala się tu stałą i optymalną częstotliwość dostaw towaru. Metoda balansowania kosztami metoda ta stosowana może być w warunkach zmienności i nieciągłości zarówno wielkości dostaw jak i częstotliwości. Metoda najniższego kosztu na jednostkę czasu efektywność tej metody jest najlepsza, gdy zapotrzebowanie ma charakter nieciągły lecz jednolity. Jest to metoda dynamiczna, o dużej zmienności zarówno wielkości dostaw, jak i cyklu zamawiania. Jest ona jednak optymalna w przypadku towarów niewrażliwych na cenę (o stałym koszcie) oraz jest stały koszt utrzymania zapasu w różnych okresach. Metoda ta jest również ograniczona. Jej ograniczeniem jest rozpatrywanie tylko jednej partii w przyszłych okresach. Metoda z wykorzystaniem algorytmu Wagnera-Whitina również jest metodą dynamiczną. Określa optymalną strategię planu dostaw poprzez analizę i minimalizację łącznych kosztów zaopatrzenia i utrzymania zapasu. Jest metodą bardziej pracochłonną niż wcześniej prezentowane. W czasach informatyzacji nie jest to jednak problem. Posiada zaś dużą zaletę w postaci uwzględniania ewentualnych zmian zarówno kosztów dostaw, jak i kosztów utrzymania zapasów.