napisz czemu platformy wiertnicze zagrażają środowisku naturalnemu?

Uprzemysłowiony świat wciąż poszukuje bogactw mineralnych. Aby je wydobyć ludzie opanowali technikę drążenia tuneli i wiercenia otworów sięgających setki metrów w głąb ziemi. Na świecie potrzebnych jest kilkadziesiąt minerałów, ropy naftowej i gazu ziemnego. Odkryto wiele technik ich wydobywania. Wydobycie niektórych minerałów, wapieni i kamiennego gruzu jest najtańsze w kopalniach odkrywkowych. Niektórych złóż nie da się eksploatować w ten sposób, np. węgiel kamienny, rudy żelaza, ropa naftowa i gaz ziemny. W objęciach górotworu Najważniejszym paliwem większości elektrowni jest wciąż węgiel kamienny, chociaż w czasie jego spalania uwalnia się dwutlenek siarki, który jest przyczyną kwaśnych deszczów. Jednak bogactwo złóż, które wystarczy na zaspokojenie potrzeb ludzkości na najbliższe 300-400 lat, oraz to, iż energia pozyskiwana z węgla jest względnie tania, a także niechęć do elektrowni jądrowych powodują, że węgiel nie ma na razie konkurencji. Jego złoża zalegają na tyle głęboko, iż wydobywa się go w kopalniach podziemnych. Po stwierdzeniu obecności pokładów pożądanej kopaliny i oszacowaniu jej bogactwa podejmowana jest decyzja o eksploatacji. Pierwszy etap budowy kopalni polega na wywierceniu lub wykopaniu pionowego otworu prowadzącego pod ziemię, zwykle o średnicy 7-8 metrów. Na powierzchni montuje się urządzenia służące do wyciągania kopaliny. Szyby mają najczęściej przekrój kołowy i są wzmocnione obudową murowaną, betonową, żelbetonową lub stalową. Przy zakładaniu szybów oraz wyrobisk wybiera się miejsce najdogodniejsze do lokalizacji obiektów powierzchniowych, takie, z którego najłatwiej można osiągnąć wszystkie punkty złoża. Kopalnia jest połączona z powierzchnią najczęściej dwoma szybami. Szybem wydobywczym transportuje się węgiel. Usytuowany w niewielkiej odległości szyb zjazdowy służy do przewozu ludzi pod ziemię. Czasami, kiedy kopalnia zalega na niewielkiej głębokości, budowa szybów nie jest konieczna. Górnicy drążą wówczas w zboczu góry lub wzgórza pochylnie zakładane u wyjścia pokładów na powierzchnię lub tzw. Sztolnie, czyli poziome wyrobiska korytarzowe wiodące do złoża. Taki sposób dostania się pod ziemię jest wygodniejszy, umożliwia bowiem dojazd do kopalni wózków lub ciężarówek, bez konieczności budowy kosztownych wyciągarek. Niekiedy, m.in. w specyficznych warunkach eksploatacji złóż żyłowych, stosuje się również szyby pochyłe Złoże stanowi twardą bryłę poprzedzielaną skałami; w celu eksploatacji dzieli się je na wyrobiska górnicze. Wśród wyrobisk podziemnych wyróżnia się wyrobiska komunikacyjne oraz wyrobiska eksploatacyjne, w których urabia się, tzn. odrywa od skały płonnej, węgiel, sól, rudę i inne użyteczne surowce kopalniane.