Opisz sposoby wykorzystania gleby.

Wybór metody remediacji gruntu powinna poprzedzać analiza danych dotyczących czynników określających własności gruntów oraz rodzaju i wielkości skażenia. Wśród warunków wpływających na wybór sposobu oczyszczania na uwagę zasługują:  budowa profilu gruntowego,  struktura gruntu i właściwości fizyczno – chemiczne,  lokalizacja wód podziemnych, kierunek i wielkości przepływu wód,  usytuowanie miejsca zanieczyszczenie w stosunku do ujęć wody i obiektów podlegających ochronie,  charakterystyka fizyczno - chemiczna związków wchodzących w skład skażenia, ze szczególnych uwzględnieniem ich stężeń, rozpuszczalności w wodzie, reaktywności z innymi składnikami środowiska, podatności na rozkład biochemiczny,  warunki klimatyczne i szata roślinna,  objętości i kształt zanieczyszczenia w gruncie,  ograniczenia techniczne i ekonomiczne,  wymagania prawne dotyczące poziomu dopuszczalnego zanieczyszczenie po procesie remediacji, W przypadku rozlań powierzchniowych produkty naftowe mogą przedostawać się poprzez strefę aeracji do warstw nieprzepuszczalnych i do wód gruntowych. Na rozprzestrzenianie zanieczyszczeń oddziałują zjawiska sorpcji i wymiany jonowej z elementami i cząstkami gruntu, porowatość, wielkość fazy gazowej i stałej, zawartość wody, temperatura. W strefie aeracji mogą wystąpić procesy odparowania lotnych frakcji do powietrza zawartego w gruncie, częściowego rozpuszczenia niektórych węglowodorów w wodzie oraz sorpcji na ziarnach gruntu. Węglowodory alicykliczne i aromatyczne wielopierścieniowe mogą ulegać sorpcji w gruntach gliniastych lub zawierających składniki humusowe. Kumulacja lotnych węglowodorów w powietrzu glebowym może być przyczyną wybuchów i pożarów. Szybkość przemieszczania się zanieczyszczeń w głąb warstw gruntu zależy od ich struktury i przepuszczalność; w gruntach słabo przepuszczalnych migracja węglowodorów zachodzi w płaszczyźnie poziomej. Zanieczyszczenia ropopochodne zmieniają właściwości gruntu, zmniejszają pojemność chłonną, zawartość tlenu, przepuszczalność. Jeśli związki w produktach naftowych nie występują w stężeniach toksycznych dla mikroorganizmów glebowych mogą podlegać procesom biodegradacji. Do ochrony wód i gruntów przed migracją zanieczyszczeń stosuje się bariery fizyczne, hydrauliczne oraz sposoby unieruchamiania materiałami sorpcyjnymi i spoiwami. Bariery te stanowią przegrody wykonane z materiałów o małej przepuszczalności – blachy, betonu, tworzyw sztucznych. Bariery hydrauliczne to zespoły studni, drenów i rowów opaskowych. Wiązanie produktów naftowych zachodzi w drodze ich zestalenia cementem, gipsem, krzemianami, żywicami epoksydowymi, asfaltem, polietylenem, cementem wapiennym, gliną organicznie modyfikowaną. Przed przystąpieniem do oczyszczania gruntów należy zczerpać paliwo z warstwy wodonośnej jeżeli wody podziemne zostały skażone. W tym celu stosuje się pompy zaopatrzone w skimery do oddzielania wolnego produktu. Wodę poddaje się napowietrzaniu metodą tzw. stripingu, pozwalającego usuwać lotne węglowodory i do gruntu dostarczać tlen wraz z wodą w obiegu cyklicznym. Biodegradacja węglowodorów. O tematyce biodegradacji węglowodorów jest ciężko opowiadać w sposób ciekawy, ponieważ pod pojęciem węglowodorów oraz ropopochodnych kryje się szeroka gama różnych związków chemicznych takich jak alkany, cykloalkany, związki aromatyczne i wiele innych substancji takich jak oleje, smary itp. Każda z takich substancji wymaga nieco innych metod biodegradacyjnych i o każdej trzeba by najpierw wiele poopowiadać, aby zrozumieć istotę zagrożenia. W naszym referacie postaramy się przedstawić temat biodegradacji w sposób bardzo skrócony. Zrekompensujemy to natomiast poszerzeniem wiedzy na temat biologicznych metod oczyszczania gruntów. Ale wróćmy do tematu. Otóż przebieg procesów mikrobiologicznych przy rozkładzie węglowodorów zależy od kilku czynników. Głównym z nich jest ich stężenie w środowisku, które rzutuje na skutki toksyczne dla biocenoz glebowych i wodnych. Takimi skutkami mogą być np. obumieranie organizmów roślinnych, zanik fauny biocenoz, zanik bioróżnorodności, zaburzenia w łańcuchach troficznych itd. Biodegradacja węglowodorów jest niezwykle trudna, choćby z racji tego iż niektóre węglowodory, jak np. te policykliczne wykazują 100% odporność na wszelkie zabiegi biodegradacyjne. Jednak są i takie związki jak alkany które w swojej cząsteczce zawierają od 8 do 18 atomów węgla które można łatwo zdegradować przy użyciu metod biologicznych. Naszym zdaniem nie jest konieczna szerokie omawianie tego punktu, ale pozwoliliśmy sobie wymienić najważniejsze metody pomocne przy biodegradacji.

uprawa roślin wypas zwierząt surowce do budowli