Trawienie jest procesem, w którym pobrany pokarm jest rozkładany do postaci, w jakiej może być wykorzystany przez organizm. Pokarm pobierany przez zwierzęta jest w postaci dużych, złożonych cząstek substancji organicznych. Po zjedzeniu musi być przetworzony do postaci małych, prostych, rozpuszczalnych w wodzie cząsteczek, które mogą być wykorzystane przez komórki. Ten proce rozkładu pokarmu jest nazywany trawieniem. U zwierząt niższych trawienie zachodzi wyłącznie wewnątrz komórek. U zwierząt wyższych przebiega ono w wyspecjalizowanych odcinkach przewodu pokarmowego i dzieli się na 2 etapy:mechaniczną obróbkę pokarmu (rozgryzanie i żucie) oraz chemiczny rozkład za pomocą kwasów żołądkowych i enzymów wydzielanych przez jelito. Przewód pokarmowy kręgowców zbudowany jest z 3 warstw. Najbardziej wewnętrzną jest śluzówka składająca się z licznych kom. Nabłonkowych wydzielających śluz, który ułatwia przesuwanie się cząsteczek pokarmu w jelicie. Błona śluzowa jelita cienkiego jest pokryta wyrostkami mikroskopijnej wielkości, zwanymi kosmkami. Błony kom. nabłonkowych tworzą kosmyki. Dzięki takiej budowie powierzchnia jelita jest większa, co poprawia wydajność trawienia i zdolność wchłaniania substancji pokarmowych do naczyń krwionośnych. Pod warstwą komórek nabłonkowych w śluzówce znajdują się nerwy, naczynia włosowate i przewody naczyń ukł.limfatycznego. Warstwą środkową jelita jest mięśniówka utworzona z kom. Mięśniowych gładkich Kom. Te są ułożone okrężnie i podłużnie. Kom. Mięśniowe ułożone okrężnie, kurcząc się zwężają światło jelita, a skurcze kom. Ułożonych wzdłuż skracają je. Skurcze i rozkurcze tych grup mięśni nazywane są ruchami perystaltycznymi. Dzięki nim pokarm znajdujący się w jelicie wędruje przez cały przewód pokarmowy. Całe jelito otoczone jest trzecią warstwą kom., która jest zwana otrzewną. Wyspecjalizowane odcinki W ukł. pokarmowym masa pokarmowa przechodzi przez cztery wyraźnie wyodrębnione odcinki. Początkowym jest obszar odpowiedzialny za przyjęcie i pobranie pokarmu, po nim następuje rejon, w którym zachodzi rozdrobnienie zjedzonej masy i wstępne trawienie. Kolejnym jest miejsce obróbki chemicznej, gdzie makrocząsteczki pokarmowe rozbijane są do postaci mniejszych cząsteczek. W ostatnim odcinku dokonuje się zagęszczenie nie strawionych resztek pokarmowych i przygotowanie ich do wydalenia poza organizm. W pierwszym odcinku znajdują się wargi, jama gębowa i gardziel. Większość zwierząt wyższych posiada w jamie gębowej gruczoły ślinowe, które wydzielają ślinę. W skł. Śliny wchodzą substancje śluzowe, ułatwiające przesuwanie się pokarmu i zlepiające go w kęsy. U niektórych gatunków gruczoły ślinowe wydzielają także enzymy, dokonujące wstępnego rozkładu chemicznego cząsteczek pokarmu, lub substancje jadliwe. Język, narząd przytwierdzony do jamy gębowej, występuje wyłącznie u kręgowców. Pomaga on w połykaniu pokarmu i mieszaniu go ze śliną. Niektóre gatunki, takie jak mrówkojady, żaby i kameleony za pomocą języka chwytają swą zdobycz. U niektórych gadów, na przykład węży, w języku są zlokalizowane kom. węchowe i smakowe. Pobrany pokarm dostaje się do żołądka przez przełyk. U ptaków część przełyku jest powiększona i przekształcona do postaci wola, w którym pokarm jest przechowywany w czasie żerowania. Żołądek U większości kręgowców i niektórych bezkręgowców roztarcie i trawienie pokarmu zachodzi w żołądku. U pierścienic, ptaków i niektórych stawonogów jest ono wspomagane przez stwardniałe ściany żołądka lub połknięte kamyczki. U krów i innych przeżuwaczy żołądek jest podzielony na kilka komór, we wnętrzu których znajdują się różne substancje wspomagające trawienie. Zwierzęta, które w swoim rozwoju osobniczym przechodzą przeobrażenie z postaci larwalnej w postać dojrzałą, modyfikują również swoje przewody pokarmowe. Na przykład gąsienica motyla posiada żołądek przystosowany do trawienia dużych ilości mało pożywnych liści, a u dorosłego motyla występuje żołądek przystosowany do trawienia nektaru zbieranego z kwiatów. Znaczenie kolejnych odcinków przewodu pokarmowego za żołądkiem może być różne. U kręgowców powierzchnia jelita jest często bardzo duża, co jest związane z obecnością kosmków i mikrokosmków oraz ze znaczną długością jelita. Ponieważ jelito jest zwykle dłuższe od korpusu, przewód pokarmowy jest zwinięty i tworzy liczne pętle bezkręgowców jelito zwykle nie jest skręcone i ma postać prostej rurki ciągnącej się wzdłuż całego ciała. Ostatnią częścią ukł. Pokarmowego jest jelito tylne kończące się odbytem. Ten rejon przewodu pokarmowego pełni szczególnie ważną funkcję u zwierząt żyjących na lądzie. Zwierzęta te muszą prowadzić oszczędną gospodarkę wodną, a rozbudowane jelito tylne umożliwia wchłanianie wody z nie strawionych resztek pokarmu. Budowa ukł. Pokarmowego zwierzęcia jest dostosowana do pobieranego przez nie rodzaju pokarmu i ilości pożywienia. Ze względu na sposób pobierania pokarmu kręgowce można podzielić na trzy grupy: roślinożerców, mięsożerców i wszystkożerców. Główny skł. pożywienia roślinożerców jest celuloza i substancje ścian komórkowych roślin. Ssaki nie wytwarzają w swych przewodach pokarmowych enzymów rozkładających celulozę. Proces rozkładu tego polisacharydu może odbywać się za pośrednictwem licznych drobnoustrojów produkujących celulazę, czyli enzym rozkładający celulazę. W przewodach pokarmowych ssaków jest obecna liczna mikroflora. W jej skład wchodzą bakterie, pierwotniaki i grzyby. Dzięki obecności tych mikroorganizmów celuloza jest rozkładana do postaci cukrów o mniejszych cząsteczkach oraz kwasów tłuszczowych, aminokwasów, witamin i innych produktów ubocznych. U zwierząt roślinożernych pokarm, zanim zostanie poddany fermentacji bakteryjnej, ulega działaniu enzymów trawiennych. Przeżuwacze Przeżuwacze to roślinożerne ssaki, które potrafią poradzić sobie z włóknistym, twardym pokarmem roślinnym.Należa do nich krowy, owce i kozy. U przeżuwacza takiego jak krowa żołądek jest podzielony na cztery części, jednak tylko dwie tylne komory stanowią żołądek właściwy i posiadają gruczoły żołądkowe natomiast dwie początkowe są zmodyfikowanymi rejonami
Trawienie jest procesem, w którym pobrany pokarm jest rozkładany do postaci, w jakiej może być wykorzystany przez organizm. Pokarm pobierany przez zwierzęta jest w postaci dużych, złożonych cząstek substancji organicznych. Po zjedzeniu musi być przetworzony do postaci małych, prostych, rozpuszczalnych w wodzie cząsteczek, które mogą być wykorzystane przez komórki. Ten proce rozkładu pokarmu jest nazywany trawieniem. U zwierząt niższych trawienie zachodzi wyłącznie wewnątrz komórek. U zwierząt wyższych przebiega ono w wyspecjalizowanych odcinkach przewodu pokarmowego i dzieli się na 2 etapy:mechaniczną obróbkę pokarmu (rozgryzanie i żucie) oraz chemiczny rozkład za pomocą kwasów żołądkowych i enzymów wydzielanych przez jelito. Przewód pokarmowy kręgowców zbudowany jest z 3 warstw. Najbardziej wewnętrzną jest śluzówka składająca się z licznych kom. Nabłonkowych wydzielających śluz, który ułatwia przesuwanie się cząsteczek pokarmu w jelicie. Błona śluzowa jelita cienkiego jest pokryta wyrostkami mikroskopijnej wielkości, zwanymi kosmkami. Błony kom. nabłonkowych tworzą kosmyki. Dzięki takiej budowie powierzchnia jelita jest większa, co poprawia wydajność trawienia i zdolność wchłaniania substancji pokarmowych do naczyń krwionośnych. Pod warstwą komórek nabłonkowych w śluzówce znajdują się nerwy, naczynia włosowate i przewody naczyń ukł.limfatycznego. Warstwą środkową jelita jest mięśniówka utworzona z kom. Mięśniowych gładkich Kom. Te są ułożone okrężnie i podłużnie. Kom. Mięśniowe ułożone okrężnie, kurcząc się zwężają światło jelita, a skurcze kom. Ułożonych wzdłuż skracają je. Skurcze i rozkurcze tych grup mięśni nazywane są ruchami perystaltycznymi. Dzięki nim pokarm znajdujący się w jelicie wędruje przez cały przewód pokarmowy. Całe jelito otoczone jest trzecią warstwą kom., która jest zwana otrzewną. Wyspecjalizowane odcinki W ukł. pokarmowym masa pokarmowa przechodzi przez cztery wyraźnie wyodrębnione odcinki. Początkowym jest obszar odpowiedzialny za przyjęcie i pobranie pokarmu, po nim następuje rejon, w którym zachodzi rozdrobnienie zjedzonej masy i wstępne trawienie. Kolejnym jest miejsce obróbki chemicznej, gdzie makrocząsteczki pokarmowe rozbijane są do postaci mniejszych cząsteczek. W ostatnim odcinku dokonuje się zagęszczenie nie strawionych resztek pokarmowych i przygotowanie ich do wydalenia poza organizm. W pierwszym odcinku znajdują się wargi, jama gębowa i gardziel. Większość zwierząt wyższych posiada w jamie gębowej gruczoły ślinowe, które wydzielają ślinę. W skł. Śliny wchodzą substancje śluzowe, ułatwiające przesuwanie się pokarmu i zlepiające go w kęsy. U niektórych gatunków gruczoły ślinowe wydzielają także enzymy, dokonujące wstępnego rozkładu chemicznego cząsteczek pokarmu, lub substancje jadliwe. Język, narząd przytwierdzony do jamy gębowej, występuje wyłącznie u kręgowców. Pomaga on w połykaniu pokarmu i mieszaniu go ze śliną. Niektóre gatunki, takie jak mrówkojady, żaby i kameleony za pomocą języka chwytają swą zdobycz. U niektórych gadów, na przykład węży, w języku są zlokalizowane kom. węchowe i smakowe. Pobrany pokarm dostaje się do żołądka przez przełyk. U ptaków część przełyku jest powiększona i przekształcona do postaci wola, w którym pokarm jest przechowywany w czasie żerowania. Żołądek U większości kręgowców i niektórych bezkręgowców roztarcie i trawienie pokarmu zachodzi w żołądku. U pierścienic, ptaków i niektórych stawonogów jest ono wspomagane przez stwardniałe ściany żołądka lub połknięte kamyczki. U krów i innych przeżuwaczy żołądek jest podzielony na kilka komór, we wnętrzu których znajdują się różne substancje wspomagające trawienie. Zwierzęta, które w swoim rozwoju osobniczym przechodzą przeobrażenie z postaci larwalnej w postać dojrzałą, modyfikują również swoje przewody pokarmowe. Na przykład gąsienica motyla posiada żołądek przystosowany do trawienia dużych ilości mało pożywnych liści, a u dorosłego motyla występuje żołądek przystosowany do trawienia nektaru zbieranego z kwiatów. Znaczenie kolejnych odcinków przewodu pokarmowego za żołądkiem może być różne. U kręgowców powierzchnia jelita jest często bardzo duża, co jest związane z obecnością kosmków i mikrokosmków oraz ze znaczną długością jelita. Ponieważ jelito jest zwykle dłuższe od korpusu, przewód pokarmowy jest zwinięty i tworzy liczne pętle bezkręgowców jelito zwykle nie jest skręcone i ma postać prostej rurki ciągnącej się wzdłuż całego ciała. Ostatnią częścią ukł. Pokarmowego jest jelito tylne kończące się odbytem. Ten rejon przewodu pokarmowego pełni szczególnie ważną funkcję u zwierząt żyjących na lądzie. Zwierzęta te muszą prowadzić oszczędną gospodarkę wodną, a rozbudowane jelito tylne umożliwia wchłanianie wody z nie strawionych resztek pokarmu. Budowa ukł. Pokarmowego zwierzęcia jest dostosowana do pobieranego przez nie rodzaju pokarmu i ilości pożywienia. Ze względu na sposób pobierania pokarmu kręgowce można podzielić na trzy grupy: roślinożerców, mięsożerców i wszystkożerców. Główny skł. pożywienia roślinożerców jest celuloza i substancje ścian komórkowych roślin. Ssaki nie wytwarzają w swych przewodach pokarmowych enzymów rozkładających celulozę. Proces rozkładu tego polisacharydu może odbywać się za pośrednictwem licznych drobnoustrojów produkujących celulazę, czyli enzym rozkładający celulazę. W przewodach pokarmowych ssaków jest obecna liczna mikroflora. W jej skład wchodzą bakterie, pierwotniaki i grzyby. Dzięki obecności tych mikroorganizmów celuloza jest rozkładana do postaci cukrów o mniejszych cząsteczkach oraz kwasów tłuszczowych, aminokwasów, witamin i innych produktów ubocznych. U zwierząt roślinożernych pokarm, zanim zostanie poddany fermentacji bakteryjnej, ulega działaniu enzymów trawiennych. Przeżuwacze to roślinożerne ssaki, które potrafią poradzić sobie z włóknistym, twardym pokarmem roślinnym.Należa do nich krowy, owce i kozy. U przeżuwacza takiego jak krowa żołądek jest podzielony na cztery części, jednak tylko dwie tylne komory stanowią żołądek właściwy i posiadają gruczoły żołądkowe natomiast dwie początkowe są zmodyfikowanymi rejonami
