1. Został wprowadzony po wojnach domowych w Rzymie, które toczyły się o władzę w Republice. Za wszelką cenę utrzymywali ten stan. Przetrwał przez wiele lat. Aspekt propagandowy - złagodzenie nastrojów społecznych i politycznych. 2. Ich Republiki nie niszczyły ciągłe wojny. Załamanie się handlu tanimi niewolnikami, przez co znacznie wzrosła jakość pojedynków gladiatorów. Wzrost dobrobytu.
Pax Romana – w starożytnym Rzymie określenie stanu pokoju istniejącego wewnątrz i na zewnątrz państwa. Było hasłem politycznym w czasie wojen domowych (schyłek republiki - I w. p.n.e.). Został wprowadzony po wojnach domowych w Rzymie, które toczyły się o władzę w Republice. August ogłosił zasadę "pax Romana" (pokój rzymski), co oznaczało intencję stabilizacji i zakończenia podbojów (granice ustaliły się w przybliżeniu na Renie, Eufracie i Dunaju, za następców Augusta poszerzono imperium tylko o Brytanię, Dację i Mezopotamię); do utrzymania zdobyczy przyczyniało się zręczne skierowanie nastrojów ludów podbitych w stronę lojalności, której przejawem była romanizacja części zach., przyjmowana bez wielkiego oporu, a skuteczna i na wsch., przede wszystkim w Grecji, która identyfikowała się w pełni z Rzymem; w procesach tych dopomagała kolonizacja przez przesiedlenia, a także masowe udzielanie obywatelstwa (213 n.e. "Constitutio Antoniniana" nadała je ogółowi wolnej ludności); panowanie Augusta rozpoczęło trwający 2 wieki okres rozkwitu cywilizacyjnego i dominacji wojskowej Rzymu nad ówczesnym światem (z wyłączeniem obu Ameryk).
