PILNE!!! Dlaczego Anglia stala sie prekursorem przemian ustrojowych?? Chodzi o wiek XVIII

Pierwszym państwem z wymienionej trójki, które wcieliło w życie idee Lockea były Stany Zjednoczone. Po zakończeniu wojny siedmioletniej (1756 1763) rząd brytyjski dążył do ściślejszego podporządkowania sobie kolonii amerykańskich, których bogactwo i niezależność wzrosły w czasie wojen z połowy stulecia. W tym czasie Anglia przeżywała kryzys finansowy. Jej zadłużenie wynosiło 130 milionów funtów. Aby wyjść z niego rząd postanowił obciążyć rygorami fiskalnymi i nie tylko przede wszystkim 13 kolonii, zabraniając im między innymi ekspansji na zachód od Gór Skalistych, które to ziemie ogłoszone zostały koronnymi, zarezerwowanymi dla Indian, a także emitowania własnych banknotów. Wprowadzono duże opłaty celne oraz uchwałą parlamentu z 1764 r. opłaty stemplowe (Stamp Act) obejmujące wszelkie transakcje, akty prawne i druki. Podatek ten dotykał wszystkie warstwy ludności. Przeciwko takiej polityce wystąpiło społeczeństwo amerykańskie. Do Londynu wyruszył Benjamin Franklin z broszurą napisaną przez adwokata Jamesa Otisa pt.:Obrona i wywód praw brytyjskich kolonii, która krytykowała takie postępowanie. W odpowiedzi premier Grenville postanowił wprowadzić ustawę stemplową w życie obostrzoną ustawą o buncie (Mutiny Act). W koloniach zawrzało. Koloniści na zjeździe w Nowym Jorku, na jesieni 1765 r., ogłosili między innymi bojkot angielskich towarów. Wywołało to reakcję angielskich kupców, którzy zmusili rząd do zniesienia opłat stemplowych. W 1767 r. kanclerz skarbu Charles Townshend wprowadził cło na szkło, ołów, herbatę, papier i inne artykuły importowane przez kolonie. Lecz dopiero ustawa o herbacie (Tea Act) wywołała prawdziwe oburzenie, które w konsekwencji zakończyło się wojną. Rozpoczęła się ona 17 kwietnia 1775 r. wymianą strzałów pod Lexington. Natomiast 15 czerwca Kongres Kontynentalny obradujący od 10 maja w Filadelfii, powierzył naczelne dowództwo Jerzemu Waszyngtonowi. W toku działań wojennych w społeczeństwie amerykańskim pojawiła się myśl o zerwaniu związku państwowego z Wielką Brytanią. Hasło niepodległości Stanów Zjednoczonych wypowiedział po raz pierwszy w 1766 r. Anglik Thomas Paine, który dwa lata wcześniej przybył do Ameryki. W swej broszurze Zdrowy rozsądek, opierając się na doktrynie Lockea, obwieścił naturalne prawo ludu do wolności i zjednoczenia oraz walkę z tronem i tyranią. W tym samym roku zgromadzenia poszczególnych stanów zaczęły podejmować uchwały o ogłoszeniu niepodległości (styczeń Massachusetts, kwiecień Karolina Północna, maj Wirginia), 7 czerwca Kongres Kontynentalny wyłonił komitet na czele z Thomasem Jaffersonem do opracowania Deklaracji Niepodległości, która zastała podpisana 4 lipca przez 55 członków Kongresu, a tylko jeden odmówił. Zmagania kolonii w wojnie o niepodległość zakończyły się ich pełnym sukcesem w 1781 r. Jej zwieńczeniem była Konstytucja, która została zatwierdzona 17 września 1787 r. podpisami 41 członków Konwencji zwołanej w tym celu do Filadelfii. Opierała się ona między innymi na zasadach głoszonych przez Lockea i Monteskiusza, czyli podziału władzy i powszechnego do niej dostępu całego społeczeństwa.

Pozytywnie oceniane są przemiany ustrojowe tego okresu i okresu poprzedzającego, który też miał wpływ: ustawa o prawach z 1689 r., ustawa o kadencji parlamentu i Akt o sukcesji z 1701r., które zaowocowały ukształtowaniem się Anglii jako pierwszego na świecie państwa demokracji parlamentarnej, z dominującą rolą burżuazji i nowej szlachty. Dzięki temu Anglia, wykorzystując rywalizację pomiędzy Habsburgami a Burbonami mogła przystąpić do skutecznej walki o kolonie. Podobnie przedstawia się kwestia przemian gospodarczych i ich społeczne konsekwencje nazywane rewolucją przemysłową / dziś Ewolucją /. Należy pamiętać o skutkach dualizmu w rozwoju gospodarczym Europy, napływ surowców z kolonii --- zwłaszcza bawełna stały się przyczyną rozwoju przemysłu włókienniczego w Anglii, impulsem do licznych wynalazków i udoskonaleń technicznych, a w konsekwencji rozwojem rodzimego przemysłu wydobywczego i energetycznego. W sferze politycznej zmiany te doprowadziły do reform ustrojowych : zmalała rola monarchii i Izby Lordów, wzrosła Izby Gmin. Władzę wykonawczą sprawował gabinet ministrów z premierem na czele, przywódcą zwycięskiej partii / system nazywany jest parlamentarno-gabinetowym /. Rozwój gospodarczy, reforma systemu politycznego szły w parze ze wzrostem międzynarodowego znaczenia Anglii, która wykorzystując klęskę Francji w wojnie o sukcesję hiszpańską, nie tylko ugruntowała swoją pozycję arbitra w Europie, ale też przejęła kolonie francuskie i hiszpańskie ważne punkty strategiczne: Gibraltar i Minorkę. Jednocześnie antyfrancuski sojusz angielsko-pruski w czasie wojen śląskich oraz wojny siedmioletniej, przyniósł Anglii kolejne zdobycze kolonialne w Ameryce Północnej, Azji i Afryce. Na przełomie XVIII i XIX wieku Anglia stała się największą potęgą przemysłową świata.