inscenizacja wybranego mitu

inscenizacja wybranego mitu
Odpowiedź

demeter i kora są 2 ławki, przednia nakryta obrusem w kwiaty, kora biega po niej i zbiera kwiaty, w pewnym momencie zebrała nieszczesnego kwiatka, ławki się rostępują, kora wpada "do odchłani" później dalsza część mitu, ale ta, którą napisałam, jest najbardziej efektowna :)

Występują: Kora, Hades, Demeter, Hermes, Zeus, Hera, Kyane, 2 nimfy, 3 Greków, 3 Greczynki. /Bogowie są przepasani szarfami, na których widnieją ich imiona/ Scena I Na łące wykonanej np. z bibuły i sztucznych kwiatów bawią się nimfy i Kora. Tańczą wśród kwiatów, śmieją się wesoło/ Nimfa I: Koro, jaki piękny dzień. Jak cudownie jest bawić się na łące. Nimfa II: Mam pomysł, nazrywajmy kwiatów. Zrobimy z nich wspaniałe bukiety. Kora: Świetnie, zróbmy tak. Zrywajmy. Nimfa I: Pamiętajcie, co mówiła bogini Demeter, twoja matka, Koro. Nie wolno zrywać narcyzów. To kwiaty śmierci. /Rozbiegają się po łące, zrywają kwiaty, Kora zbliża się do kępy narcyzów/ Kora: Ach, jakie piękne i tak niezwykle pachną. Przyjaciółko Kyane, zobacz, taki piękny byłby z nich bukiet. Kyane: Koro, co ty chcesz zrobić? Nie pamiętasz przestrogi matki? Kora: Pamiętam, ale przecież nic się nie stanie, jeżeli zerwę tylko jeden kwiat. / Zrywa kwiat narcyza, na łąkę wpada Hades, porywa Korę za rękę i wybiegają. Oniemiałe ze zdziwienia nimfy stoją chwilę bez ruchu, potem zaczynają płakać/ Kyane: Ach Koro, coś ty zrobiła. Nimfa II: To był bóg Hades. Co teraz zrobimy? Porwał Korę. Scena II /Kyane i nimfy płaczą, wchodzi Demeter w wieńcu z kwiatów i kłosów na głowie, nimfy klękają przed nią/ Demeter: Czy nie widziałyście mojej córki? Co się stało? Dlaczego płaczecie? Kyane / wyciągając ręce do Demeter/ : Och, pani. Stało się nieszczęście. Twoja córka zerwała kwiat narcyza i znikła. Demeter: Jak to, to niemożliwe. Koro, gdzie jesteś, Koro! / Wszystkie nimfy szukają i wołają Korę, rozglądają się po łące/ Zrozpaczona Demeter : Nigdzie jej nie ma. /Wyciąga ręce nad łąką/ Przeklinam cię, piękna Ziemio! Niech twa uroda przeminie! Pogrążysz się w boleści tak jak ja. Wysychaj trawo! Gińcie kwiaty! Umierajcie drzewa! Biada wam, złote kłosy! Ziemio, stań się pustynią! /Płaczące nimfy i Demeter ze schyloną głową schodzą ze sceny/ Scena III /Grupa Greków i Greczynek wchodzi na scenę. Przykrywają łąkę szarym płótnem lub papierem. Potem klękają przed górą Olimp lub przed świątynią stanowiącą część dekoracji. Podnoszą ręce w górę w geście błagania/ Grek I: Bogowie! Zboża sczerniały, kwiaty powiędły, owoce na drzewach wyschły. Ziemia umiera! Grek II: Nie mamy co jeść. Nie mamy co pić. Umieramy! Greczynka I: Co uczyniliśmy złego, że nas każecie tak surowo? Greczynka II: Błagamy, ulitujcie się nad nami, o bogowie. Sprawcie, by Ziemia znów była urodzajna! Grek III: Nie pozwólcie nam umrzeć! Ratujcie nas! Błagamy!. Greczynka III: Wysłuchajcie naszej modlitwy. Razem: Błagamy! Błagamy! /Wstają z klęczek i powoli ze schylonymi głowami schodzą ze sceny, Greczynki idąc, płaczą/ Scena IV /Olimp, na tle góry lub świątyni stoją dwa trony, siedzą na nich Zeus i Hera. Wchodzi Hermes, nisko kłania się Zeusowi/ Zeus: Hermesie, przed chwilą doszła do mych uszu modlitwa ludzi. Co się dzieje na Ziemi? Hermes: Władco bogów, Ziemia umiera. Musimy ją ratować. Hera: Jak to, co się stało? Hermes: Pozwoliłeś Zeusie, by cierpiący z miłości Hades porwał Korę. Demeter szuka jej i z rozpaczy zamieniła Ziemię w pustynię. Zeus: W takim razie, Hermesie, użyj swych skrzydeł. Leć na Ziemię, odszukaj Demeter i proś, by przybyła do mnie na Olimp. /Hermes kłania się bogom i odchodzi/ Scena V Demeter okryta czernią wędruje po Ziemi obok przykrytej płótnem łąki, nawołuje Korę. Zjawia się przed nią Hermes. Hermes: Witaj, siostro Zeusa. Zatrzymaj się w swej wędrówce. Przybywam do ciebie na rozkaz twego potężnego brata! Demeter: Czego jeszcze chce ode mnie ten, który pozwolił porwać moją jedyną córkę? Hermes: Nie zapominaj, że jesteście rodzeństwem i Zeus cię kocha. Demeter: I co z tego. Czy on nie widzi, że cierpię? Hermes: Widzi i rozumie twój ból, ale i ty postaraj się go zrozumieć. Zeus nie chciał, by zakochany Hades cierpiał, a ty dobrowolnie nie oddałabyś mu Kory. Zrozum, twoja córka jest szczęśliwa. Przybądź na Olimp. Zastaniesz tam swoją córkę. /Oboje opuszczają scenę/ Scena VI /Olimp, Zeus i Hera na tronach, obok stoją Hades i Kora, wchodzi Demeter, klania się Zeusowi/ Demeter: Witaj, bracie. Zeus: Witaj siostro. Oto twoja córka, która teraz nosi imię Persefona. /Demeter podchodzi do Kory, obejmują się/ Kora: Matko, tak się cieszę, że cię widzę. Tak bardzo tęskniłam. Demeter: Kochana Koro, jakaś ty blada. Musisz wrócić ze mną na słoneczną Ziemię. Zeus: Siostro Demeter, widzisz, że Korze nic się nie stało. Jest cała i zdrowa. Zdejmij klątwę z Ziemi. Demeter: Uczynię to, jeśli oddasz mi córkę. Zeus: Kora nie jest już tylko twoja, teraz należy też do swojego męża Hadesa. Hades / kłania się przed Demeter/: Dobra bogini, nie odbieraj mi Persefony, tak bardzo ją kocham. Hera: Zeusie, musisz znaleźć jakieś rozwiązanie, które zadowoli obie strony. Zeus: Już je znalazłem. Pokój niech zagości w waszych sercach. Zrobimy tak Persefono, ponieważ zjadłaś sześć ziaren owocu granatu darowanego ci przez męża, więc przez 6 miesięcy w roku będziesz mieszkać z nim w podziemnym królestwie. Pozostałe 6 miesięcy będziesz spędzać ze swoją matką na Ziemi /Kora rzuca się matce na szyję/ Hera: Czy jesteście zadowoleni, Demeter, Hadesie? Hades: Niech tak będzie jak postanowił Gromowładny. Demeter: Zgadzam się. Córeczko, znów będziemy razem. Słońce cię ogrzeje, owieje ciepły wiatr, odzyskasz rumieńce i radość życia. Kora: Mamo, otrzyj łzy. Zdejmij klątwę z Ziemi. Demeter: Ziemio, stań się znów żyzna, zielona i pachnąca. Łąki, rozkwitajcie tysiącami kwiatów. Pola zaszumcie kłosami zbóż! Sady, zarumieńcie się owocami! /Wchodzą Grecy, zdejmują zasłony z ukwieconej łąki, jeden z nich staje na środku sceny/ Grek I: Od tej pory co roku na wiosnę Demeter na powitanie córki stroi Ziemię w kwiaty i zieleń, a późną jesienią, gdy żegna się z Korą, płacze deszczem, a na Ziemi nastaje jesień. .

Dodaj swoją odpowiedź
Język polski

Inscenizacja wybranego mitu. Dla 5 osób. Zależy mi na czasie. Z góry dziękuje

Inscenizacja wybranego mitu. Dla 5 osób. Zależy mi na czasie. Z góry dziękuje...

Język polski

|Inscenizacja do wybranego mitu na 5 osób 1 z tych osób ma być narrato. Proszę jak najszybciej. Daje naj     BArdzo proszę liczę na was   15 pónktów prosze nie kopiować od innych i niepisać bzdór  

|Inscenizacja do wybranego mitu na 5 osób 1 z tych osób ma być narrato. Proszę jak najszybciej. Daje naj     BArdzo proszę liczę na was   15 pónktów prosze nie kopiować od innych i niepisać bzdór  ...