zdolność do utrzymania stanu równowagi dynamicznej środowiska, w którym zachodzą procesy biologiczne. Zasadniczo sprowadza się to do równowagi płynów wewnątrz- i zewnątrzkomórkowych.
Homeostaza - stan równowagi dynamicznej środowiska, w którym zachodzą procesy biologiczne. Zasadniczo sprowadza się to do równowagi płynów wewnątrz- i zewnątrzkomórkowych. Pojęcie homeostazy wprowadził Walter Canon w 1929 roku na podstawie założeń Claude Bernarda (1857) nt. stabilności środowiska wewnętrznego. Homeostaza jest podstawowym pojęciem w fizjologii. Pojęcie to jest także stosowane w psychologii zdrowia dla określenia mechanizmu adaptacyjnego. funkcja regulacyjna - zapewnie homeostazę ustroju poprzez wpływ na objętość i skład płynów ustrojowych, oraz ciśnienie osmotyczne.
„HOMEOSTAZA- zdolność organizmu do utrzymania stałości środowiska wewnętrznego, np. stałej temperatury, stałego ciśnienia osmotycznego; możliwa dzięki mechanizmom dostosowawczym (gł. związanym z czynnością układy nerwowego i gruczołów dokrewnych), działającym na zasadzie ujemnego sprzężenia zwrotnego.”