Jakie są cechy skurczu w tkance poprzecznie prążkowanej szkieletowej?

W komórkach tkanki mięśniowej występują nitki białek kurczliwych aktyny i miozyny, tworzące włókienka kurczliwe, tzw. miofibryle, dzięki którym tkanka mięśniowa może się kurczyć i rozkurczać. W rozwoju zarodkowym tkanka mięśniowa rozwija się przede wszystkim z mezodermy. Ze względu na budowę rozróżnia się tkankę mięśniową gładką narządów wewnętrznych i tkankę mięśniową prążkowaną, do której należą mięśnie szkieletowe i wykazujący szczególe cechy mięsień sercowy.

Budowa włókienek kurczliwych - miofibryli jest bardzo złożona. Nie mają one jednorodnej struktury, lecz składają się z jaśniejszych i ciemniejszych odcinków, leżących na przemian. Jaśniejsze odcinki zbudowane są z substancji pojedynczo załamującej światło są to tzw. prążki izotropowe I, prążki ciemniejsze izotropowe jak i anizotropowe leżą we wszystkich miofibrylach na długiej osi włókna mięśniowego, wskutek czego powstaje wrażenie poprzecznego prążkowania całego włókna.