Referat temat referatu: "Bitwa pod Westerplatte" Będę bardzo wdzięczny za czyjąś pomoc :]

W okresie międzywojennym znajdowała się na Westerplatte polska Wojskowa Składnica Tranzytowa. Zgodnie z postanowieniami Ligi Narodów z 9 XII 1925 Polska uzyskała prawo do stacjonowania oddziału wartowniczego w sile 88 żołnierzy (2 oficerów, 20 podoficerów i 66 szeregowców). 31 XII 1925 Polska przejęła teren Westerplatte. W 1939 wobec zaostrzenia się stosunków niemiecko-polskich załogę Westerplatte wzmocniono do ok. 210 żołnierzy (w tym 5 oficerów i 1 oficer-lekarz) i wyposażono w broń ciężką piechoty: 4 moździerze; 2 działka ppanc. 37mm i działo piechoty 75 min oraz 16 ckm, 17 rkm i 8 lkm; 160 karabinów, 40 pistoletów, ok. 1000 granatów (dca mjr H. Sucharski, zastępca kpt. F. Dąbrowski). Na W. było 5 betonowych wartowni i przystosowane do obrony koszary; w sierpniu zostały zbudowane umocnienia polowe. 25 VIII 1939 przybył do Gdańska pod pretekstem "wizyty kurtuazyjnej" niem. pancernik Schleswig-Holstein. 1 IX o godz. 4.45 otworzył on na W. ogień z 19 dział kal. od 88 do 280mm, rozpoczynając tym II wojnę światową. Jednocześnie załogę W. zaatakowała kompania SS "Danziger-Heimwehr" i kompania szturmowa piechoty mor. z pancernika. Atak ten i trzy następne; poprzedzane skoncentrowanym ogniem art. pancernika oraz baterii ciężkiej artylerii z kier. Wisłoujścia i baterii z kier. Brzeżna, zostały odparte. Od 2 IX Niemcy prowadzili ataki poprzedzane na przemian ostrzałem artylerii (w tym baterii haubic 210mm) i nalotami samolotów nurkujących (eskadra stukasów; od 4 IX ostrzeliwały W. również 2 torpedowce). 6 i 7 IX Niemcy usiłowali podpalić las ropą, podwiezioną drezynami w cysternach. Następnie ściągnęli do walki nowe oddziały (szkolny baon saperów, oddziały Schutzpolizei i inne formacje), uzyskując prawie dwudziestokrotną przewagę liczebną. Łącznie w walkach o Westerplatte wzięło udział ok. 3400 żołnierzy niem. wyposażonych w 65 dział różnego kal., ponad 100 km, znaczną liczbę lekkich moździerzy i miotaczy ognia. 7 IX, o godz. 10.15, po nieprzerwanej 7-dniowej walce bohaterska załoga Westerplatte skapitulowała. Podczas walk o W. straty niem. wyniosły: ok. 300--400 zabitych i rannych. Straty pol.: 15 poległych oraz 50 rannych i kontuzjowanych. Obrońcy W. przez 7 dni wiązali znaczne siły niem. Przekazywana przez pol. radio wiadomość, że "Westerplatte jeszcze się broni", podtrzymywała na duchu walczące wojska polskie.

W okresie międzywojennym znajdowała się na Westerplatte polska Wojskowa Składnica Tranzytowa. Zgodnie z postanowieniami Ligi Narodów z 9 XII 1925 Polska uzyskała prawo do stacjonowania oddziału wartowniczego w sile 88 żołnierzy (2 oficerów, 20 podoficerów i 66 szeregowców). 31 XII 1925 Polska przejęła teren Westerplatte. W 1939 wobec zaostrzenia się stosunków niemiecko-polskich załogę Westerplatte wzmocniono do ok. 210 żołnierzy (w tym 5 oficerów i 1 oficer-lekarz) i wyposażono w broń ciężką piechoty: 4 moździerze; 2 działka ppanc. 37mm i działo piechoty 75 min oraz 16 ckm, 17 rkm i 8 lkm; 160 karabinów, 40 pistoletów, ok. 1000 granatów (dca mjr H. Sucharski, zastępca kpt. F. Dąbrowski). Na W. było 5 betonowych wartowni i przystosowane do obrony koszary; w sierpniu zostały zbudowane umocnienia polowe. 25 VIII 1939 przybył do Gdańska pod pretekstem "wizyty kurtuazyjnej" niem. pancernik Schleswig-Holstein.