Tragizm postaci Edypa

Hamatria - zbłądzenie tragiczne: wina tragiczna, błędne rozpoznanie, fałszywa ocena własnej sytuacji bohatera, który popełnia czyny prowadzące do dalszego zawikłania jego losu. Przykładem jest wyjazd Edypa z Koryntu, po poznaniu przepowiedni. Uciekał aby nie zamordować zastępczego ojca (Polybosa) a w efekcie przybył do Teb, po drodze mordując biologicznego ojca (Lajosa)

Hybris: pycha i zuchwalstwo bohatera, który ośmiela się przeciwstawić przeznaczeniu. Brak pokory. Kiedy Edyp dowiaduje się od wyroczni o przepowiedni postanawia przechytrzyć bogów i opuścić Korynt. Nie jest świadomy, że Polybos i Merope to tylko jego przybrani rodzice. Ucieczka Edypa sprawia, że ułatwia wypełnienie się przeznaczenia.
  Fatum: jest to przeznaczenie ciążące nad bohaterem. Klątwa bogów zesłana na ród Labdakidów daje się poznać jako ciąg nieszczęść w życiu tytułowego bohatera. Jest to przepowiednia mówiąca, iż syn Lajosa – Edyp – zamorduje go (ojcobójstwo) i poślubi matkę Jokastę (kazirodztwo).

Ironia tragiczna: działania tragicznego bohatera którego czyny wbrew ego woli i wiedzy doprowadzają do katastrofy. Przykładem jest postępowanie Edypa w poszukiwaniu mordercy jego poprzednika Króla Lajosa. Chce on odnaleźć człowieka, który zabił władcę, nie wiedząc że poszukuje sam siebie. 

Dokonywanie wyborów: Król, aby zapobiec tragedii dokonuje wielu wyborów. Najczęściej kończą się źle. Są to wybory natury; moralnej ( dobro – zło) kiedy decyduje się opuścić miasto i umrzeć aby wybawić ludzi z choroby; egzystencjalnej (życie – śmierć) wówczas wybiera śmierć, aby nie żyć więcej ze świadomością ojcobójstwa i kazirodztwa; emocjonalnej (uczucia – rozsądek) gdy rozmawia z Kreonem kieruje się uczuciami i skazuje w przypływie emocji skazuje go na śmierć.