ająki należą do gromady Arachnida - pajęczaków. Ich ciało zbudowane jest z głowotulowia i odwłoku. Na głowotułowiu umieszczone są wieloczłonowe odnóża - 8 par. W odwłoku znajdują się organy rozrodcze i trawienne. Mieszczą się tam ponadto kądziołki przędne służące do produkcji nici. Pająki oddychają płucotchawkami. Powietrze dostaje się do płucotchawek przez otwory w odwłoku. Posiadają parę szczękoczułek znajdujących się w okolicach otworu gębowego. Przebijają nimi ofiarę, kopią nory w ziemi i bronią się przed wrogami. Nogogłaszczki natomiast służą im do orientacji w terenie, odżywiania się i przechowywania nasienia ( samce ). Pająki to drapieżniki, zjadają głównie owady i małe zwierzęta - nawet ptaki czy żaby. Bywają kanibalami. Swoją ofiarę zabijają wstrzykując jad ze szczękoczułek lub zgniatając. Potem wstrzykują jej swoją ślinę, zawierającą soki trawienne przekształcające mięso w płyn. Potem drapieżnik wsysa ów płyn dzięki znajdującemu się w żołądku organowi ssącemu. Wszystkie pająki potrafią snuć jedwabistą przędzę. Służy ona nie tylko do budowy pajęczyn, ale i do produkcji kokonów, w których przechowują jaja, do tworzenia lin i gniazd, w których spędzają zimę. Jeżeli z przędzy ma powstać pajęczyna, gruczoły będące obok kądziołków przędnych powlekają ją lepką substancją. Jeżeli ma służyć do przemieszczania się - pozostaje sucha. Pająk nie wpada we własna sieć, bo wplata w nią kilka suchych nici i zna ich rozmieszczenie. Najpowszechniejsza jest pajęczyna kolista. Tego typu pajęczyny w lasach tropikalnych moga osiągać olbrzymie rozmiary - nawet do 2,5 metra średnicy. Innym przykładem jest pajęczyna lejowata rozpinana w wysokich trawach lub pomiędzy pniami czy skałami. Domowe pająki wytwarzają sieci bezkształtne. Nie są one lepkie, ale maja specjalne nici, o które ofiara zahacza i traci równowagę. Pająki mają z reguły słaby wzrok. Gdy owad wpadnie w sieć i szamocze się w niej wywołuje drgania rozpoznawane przez pająka. Na ten znak zbliża się on do ofiary. Jeden z pająków australijskich rozpina sieć między czterema przednimi odnóżami, gdy zauważy owada i rzuca się na ofiarę oplątując ja w sieć. Ma doskonały wzrok i poluje głównie nocą. Niemal wszystkie pająki wytwarzaja jad ( posiadają dwa woreczkowate gruczoły jadowe ). Istnieją dwa rodzaje pajęczego jadu: hemolityczny i neurotoksyczny. Najsilniejszy jad ma wałęsak brazylijski. Zawiera on neurotoksynę, która może zabić człowieka.
Pająki często zjadają stare pajęczyny, aby zrobić nowe. Zjadają sieć zostawiając tylko nić bazową na której opiera się cała konstrukcja.