Uczestnictwo świeckich w misji królewskiej Chrystusa KKK 908 Chrystus, przez swoje posłuszeństwo aż do śmierci (Por. Flp 2, 8-9). udzielił swoim wiernym daru królewskiej wolności, by "przez zaparcie się siebie oraz przez życie święte pokonywali w sobie samych panowanie grzechu" (Sobór Watykański II, konst. Lumen gentium, 36). Ten, kto utrzymuje w karności swoje ciało i kieruje swoją duszą, nie pozwalając, by była ona niepokojona namiętnościami, jest panem siebie; słusznie może być nazwany królem, ponieważ umie panować nad samym sobą; jest wolny i niezależny oraz nie poddaje się w niewolę grzechu (Św. Ambroży, Expositio Psalmi CXVIII, 14, 30: PL 15, 1403 A). KKK 909 "Ponadto świeccy winni wspólnymi siłami tak uzdrawiać istniejące na świecie urządzenia i warunki, jeśli one gdzieś skłaniają do grzechu, by to wszystko stosowało się do norm sprawiedliwości i raczej sprzyjało praktykowaniu cnót, niż mu przeszkadzało. Tak postępując, przepoją kulturę i dzieła ludzkie wartością moralną" (Sobór Watykański II, konst. Lumen gentium, 36). KKK 910 "Świeccy mogą czuć się powołani do współdziałania ze swymi pasterzami w służbie dla wspólnoty kościelnej, dla jej wzrostu i żywotności, wybierając rozmaite posługi, według łaski i charyzmatów, jakich im Pan udzieli" (Paweł VI, adhort. apost. Evangelii nuntiandi, 73). KKK 911 W Kościele "wierni świeccy mogą współdziałać w wykonywaniu władzy, zgodnie z przepisami prawa" (KPK, kan. 129, § 2). Dotyczy to ich obecności na synodach partykularnych (Por. KPK, kan. 443, § 4. synodach diecezjalnych (Por. KPK, kan. 463, § 1. 2). w radach duszpasterskich (Por. KPK, kan. 511; 536); sprawowania misji duszpasterskiej w parafii (Por. KPK, kan. 517, § 2.; współpracy w radach ekonomicznych (Por. KPK, kan. 492, § 1; 536); udziału w trybunałach kościelnych (Por. KPK, kan. 1421, § 2) itd. KKK 912 Wierni powinni "pilnie wyróżniać prawa i obowiązki, jakie spoczywają na nich jako na członkach Kościoła, od tych, które przysługują im jako członkom społeczności ludzkiej. I mają starać się harmonijnie godzić jedne z drugimi, pamiętając o tym, że w każdej sprawie doczesnej kierować się winni sumieniem chrześcijańskim, bo żadna działalność ludzka, nawet w sprawach doczesnych, nie może być wyjęta spod władzy Boga" (Sobór Watykański II, konst. Lumen gentium, 36). KKK 913 "W ten sposób każdy świecki na mocy samych darów, jakie otrzymał, staje się świadkiem i zarazem żywym narzędziem posłannictwa samego Kościoła «według miary daru Chrystusowego» (Ef 4, 7)" (Sobór Watykański II, konst. Lumen gentium, 33). KKK 2442 Do pasterzy Kościoła nie należy bezpośrednie interweniowanie w układy polityczne i w organizację życia społecznego. Zadanie to wchodzi w zakres powołania wiernych świeckich, którzy działają z własnej inicjatywy wraz z innymi współobywatelami. Działanie społeczne może zakładać wielość konkretnych dróg. Powinno ono zawsze uwzględniać dobro wspólne i być zgodne z orędziem ewangelicznym oraz nauczaniem Kościoła. Do wiernych świeckich należy "ożywianie rzeczywistości doczesnych przez chrześcijańskie zaangażowanie; powinni oni okazać się tu świadkami i tymi, którzy wprowadzają pokój i sprawiedliwość" (Jan Paweł II, enc. Sollicitudo rei socialis, 47; por. 42).
