Anioł Pański zapowiedział także Zachariaszowi, że będzie niemy do dnia narodzin syna. Dalej następuje opis narodzin Jezusa, którego fragmenty w polskiej tradycji odczytywane są w Wigilię Bożego Narodzenia przed wieczerzą. Gdy Józef z Maryją zanieśli Dzieciątko do świątyni w Jerozolimie, czekał tam na nich prorok Symeon, który błogosławił Ich i powiedział do Maryi, że :”Oto ten, przeznaczony jest na upadek i powstanie wielu w Izraelu, i na znak, któremu sprzeciwiać się będą. A Twoją duszę miecz przeniknie, aby na jaw wyszły zamysły serc wielu” (Łk 2-35)
"za czasów Heroda, żył pewien kapłan imieniem Zachariasz(...);Miał on żonę z rodu Aarona, a na imię jej było Elżbieta"(Łk 1,5)Nie mogli mieć dzieci. kiedy nadszedł czas gdy Zachariasz miał iść do świątyni, ukazał mu się anioł Pański i oznajmił mu,że urodzi mu się syn. Lecz Zachariasz nie uwierzył. Wtedy to Gabriel mówił do Zachariasza: " A oto będziesz niemy i nie będziesz mógł mówić aż do dnia, w którym sie to stanie, bo ie uwierzyłeś moim słowom"(Łk 1,20) Później u Maryi pojawia się również Gabriel i oznajmia jej: "Bądź pozdrowiona pełna łaski, Pan z Tobą, błogosławiona jesteś między niewiastami" (Łk 1,28) Później Maryja wybrał się do krewnej Elżbiety, żeby jej pomóc. Następnie Maryja wypowiedziała Magnificat: "Wielbi dusza moja Pana, i raduje się duch mój w Bogu, Zbawicielu moim. Bo wejrzał na uniżenie swojej Służebnicy. Oto bowiem odtąd błogosławić mnie będą wszystkie pokolenia, gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny. Święte jest Jego imię. Jego miłosierdzie z pokolenia na pokolenie nad tymi, którzy się Go boją. Okazał moc swego ramienia, rozproszył pyszniących się zamysłami serc swoich. Strącił władców z tronu, a wywyższył pokornych. Głodnych nasycił dobrami, a bogatych z niczym odprawił. Ujął się za swoim sługą, Izraelem, pomny na swe miłosierdzie, jak obiecał naszym ojcom, Abrahamowi i jego potomstwu na wieki." (Łk 1,46-55) Potem urodził sie Jan. A oto Boże Narodzenie: (Łk.2, 1-20) W owym czasie wyszło rozporządzenie Cezara Augusta1, żeby przeprowadzić spis ludności w całym państwie. 2 Pierwszy ten spis odbył się wówczas, gdy wielkorządcą Syrii był Kwiryniusz2. 3 Wybierali się więc wszyscy, aby się dać zapisać, każdy do swego miasta. 4 Udał się także Józef z Galilei, z miasta Nazaret, do Judei, do miasta Dawidowego, zwanego Betlejem, ponieważ pochodził z domu i rodu Dawida, 5 żeby się dać zapisać z poślubioną sobie Maryją, która była brzemienna. 6 Kiedy tam przebywali, nadszedł dla Maryi czas rozwiązania. 7 Porodziła swego pierworodnego3 Syna, owinęła Go w pieluszki i położyła w żłobie, gdyż nie było dla nich miejsca w gospodzie. Pasterze u żłóbka 8 W tej samej okolicy przebywali w polu pasterze i trzymali straż nocną nad swoją trzodą. 9 Naraz stanął przy nich anioł Pański i chwała Pańska zewsząd ich oświeciła, tak że bardzo się przestraszyli. 10 Lecz anioł rzekł do nich: «Nie bójcie się! Oto zwiastuję wam radość wielką, która będzie udziałem całego narodu: 11 dziś w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz, Pan. 12 A to będzie znakiem dla was: Znajdziecie Niemowlę, owinięte w pieluszki i leżące w żłobie». 13 I nagle przyłączyło się do anioła mnóstwo zastępów niebieskich, które wielbiły Boga słowami: 14 «Chwała Bogu na wysokościach, a na ziemi pokój ludziom Jego upodobania»4. 15 Gdy aniołowie odeszli od nich do nieba, pasterze mówili nawzajem do siebie: «Pójdźmy do Betlejem i zobaczmy, co się tam zdarzyło i o czym nam Pan oznajmił». 16 Udali się też z pośpiechem i znaleźli Maryję, Józefa i Niemowlę, leżące w żłobie. 17 Gdy Je ujrzeli, opowiedzieli o tym, co im zostało objawione o tym Dziecięciu. 18 A wszyscy, którzy to słyszeli, dziwili się temu, co im pasterze opowiadali. 19 Lecz Maryja zachowywała wszystkie te sprawy i rozważała je w swoim sercu. 20 A pasterze wrócili, wielbiąc i wysławiając Boga za wszystko, co słyszeli i widzieli, jak im to było powiedziane.