lekkość, smukłe proporcje, bogate zdobienia baza oparta na plincie: w wariancie attyckim trójczłonowa złożona z dwóch torusów i trochilusu między nimi, albo w wariancie małoazjatyckim – wieloczłonowa, dowolnie zestawiona z torusów i trochilusów trzon kolumny ozdobiony 24 kanelurami połączonych listewkami (stegami), żłobkowanie jest węższe niż w stylu doryckim. Mniej wyraźnie jest zaznaczony entasis, zwężenie trzonu poniżej głowicy jest też mniejsze głowica – najbardziej charakterystyczny element wyróżniający styl joński ukształtował się w VI w. p.n.e., zbudowana jest z ozdobnej, opisywanej często jako przypominającej baranie rogi, woluty. Kształt woluty wywodzi się z rolowanej nad wejściem maty. Powyżej woluty abakus o profilowanych krawędziach, często dość bogato zdobiony belkowanie złożone z trójczłonowego architrawu na którym opiera się w wariancie attyckim bogato zdobiony fryz ciągły (w porządku doryckim fryz zdobiony był metopami rozdzielonymi tryglifami). Fryz zdobiony był reliefem z scenami mitologicznymi, historycznymi. Najbardziej znanym i ciekawym przykładem jest fryz Partenonu zwany fryzem partenońskim. W odmianie małoazjatyckiej fryz nie posiada tak bogatej dekoracji. Jego ozdobą jest rząd wystających kostek. Powyżej fryzu znajdowała się najwyższa część belkowania – gzyms wieńczący, często niższy niż w porządku doryckim, ale o bardziej skomplikowanej formie. Górną jego część stanowiła listwa zdobiona kimationem, antemionem lub plecionką, zakończona na ogół ząbkowaniem. Świątynie budowane w stylu jońskim kryte były, podobnie jak świątynie w stylu doryckim, dwuspadowym dachem zwieńczonym tympanonem, z gzymsem ozdobionym akroterionami. Wzdłuż dachu biegła rynna (sima) zakończona rzygaczami w postaci lwich pysków. Pole przyczółka wypełniała bogata dekoracja rzeźbiarska świątynie stawiano na trzystopniowej podbudowie (krepidoma)
Kolumna jońska: to jeden z trzech podwstawowych porządkoów architektonicznych występujących w architekturze starożytnej grecji. Bogato zdobiona, smukła. Baza oparta na plinicie. Trzon kolumny ozdobiony kanelurami połaczonymi listewkami, żłobowania. Lekkie zwężenie trzonu u góry. Ma ozdobioną wolutę przypominającą baranie rogi. Posiada bogato zdobiony fryz relikwiami z scenami mitologicznymi, historycznymi.
Porządek joński to jeden z trzech podstawowych porządków architektonicznych występujących w architekturze starożytnej Grecji. Posiada dwie odmiany: attycką i małoazjatycką, różniące się przede wszystkim detalami bazy i belkowania. Powstał w Azji Mniejszej na przełomie VII i VI w. p.n.e. pod wpływem budownictwa ludów Wschodu. Głowica jońska uformowana jest w kształcie baranich rogów (a raczej w formie spirali) noszących nazwę ślimacznic lub wolut. Gzyms joński jest bogato zdobiony. Fryz może być zupełnie gładki lub pokryty płaskorzeźbą.Architraw jest ukształtowany z trzech, schodkowo cofających się ku dołowi, podłużnych pasów lekko zaznaczonych. Myślę że Ci troszeczkę pomogłam ;)
