Optyka
Odbiór drgań elektrycznych – obwód złożony z
kondensatora i cewki.
Nadajnik – urządzenie wysyłające fale elektromagnetyczne.
Odbiornik – urządzenie pozwalające wychwytywać
rozchodzące się w przestrzeni fale elektromagnetyczne.
Fala nośna – fala elektromagnetyczna o stałej częstotliwości,
wytwarzana przez nadajnik fal elektromagnetycznych.
Częstotliwość nośna – częstotliwość fali nośnej.
Fala modulowana – fala nośna z nałożoną na siebie falą o
częstotliwości odpowiadającej częstotliwości fali akustycznej.
Demodulator – urządzenie w odbiorniku, pozwalające oddzielić
drgania modulujące o częstotliwości fali akustycznej od fali nośnej.
Optyka – nauka o świetle i jego oddziaływaniach z materią.
Źródło światła – każde ciało wytwarzające promieniowanie
widzialne kosztem innej energi i wysyłające je w przestrzeń.
Foton – cząstka będąca kwantem, czyli porcją promieniowania
elektromagnetycznego.
Dyfrakcja – ugięcie fali.
Interferencja – nakładanie się fali.
Fale spójne – fale o identycznych długościach i częstotliwościach,
mające stała różnicę faz.
Światło ma dwoistą naturę: zarówno falową jak i korpuskularną.
Jest równocześnie fal elektromagnetyczną oraz strumieniem fotonów.
Promień świetlny – linia wyznaczająca kierunek rozchodzenia
się światła.
Ośrodek optyczny – ośrodek, w którym rozchodzi się światło.
Ośrodek optycznie jednorodny – ośrodek optyczny mający
jednakowe właściwości fizykochemiczne w całej objętości.
Kąt padania – kąt zwarty pomiędzy promieniem padającym a
normalną poprowadzoną w punkcie padania.
Kąt odbicia – kat pomiędzy promieniem odbitym a normalną
poprowadzoną w punkcie odbicia.
Normalna – prosta prostopadła do powierzchni.
Zwierciadło – gładka powierzchnia, prawie w całości odbijająca
promienie świetlne.
Zwierciadło płaskie – zwierciadło, którego powierzchnią odbijającą j
est płaszczyzna.
Zwierciadło kuliste – wypolerowana, pokryta warstwą odbijającą cześć
powierzchni kulistej.
Obraz pozorny – obraz powstający w wyniku przecięcia przedłużeń
promieni odbitych lub załamanych.
Obraz rzeczywisty – obraz powstający w wyniku przecięcia
promieni odbitych lub załamanych.
Ognisko zwierciadła kulistego wklęsłego – punkt leżący na osi głównej,
w którym przecinają się wszystkie promienie odbite od zwierciadła, przed
dbiciem biegnące równolegle do osi optycznej.
Ognisko pozorne zwierciadła kulistego wypukłego – punkt przecięcia
przedłużeń promieni odbitych od zwierciadła, które przed odbiciem były
równoległe do osi głównej.
Ogniskowa – odległość ogniska od zwierciadła.
Załamanie światła – zjawisko zmiany kierunku promienia świetlnego na
granicy dwóch ośrodków.
Kąt załamania – kąt pomiędzy promieniem załamanym a prostą prostopadłą
do powierzchni granicznej w miejscu padania.
Płytka równoległościenna – płytka ograniczona dwiema równoległymi
powierzchniami, wykonana z materiału przepuszczającego światło.
Pryzmat – bryła szklana w kształcie graniastosłupa o podstawie trójkąta.
Kąt łamiący pryzmatu – kąt pomiędzy dwiema płaszczyznami pryzmatu.
Soczewka – przezroczysta, oszlifowana i wypolerowana bryła, ograniczona
dwiema powierzchniami o regularnym kształcie: kulistym lub jedną kulistą i
jedną płaską.
Soczewka skupiająca – soczewka, która skupia w jednym punkcie padającą
na nią wiązkę promieni równoległych do osi optycznej.
Soczewka rozpraszająca – soczewka, która rozprasza padającą na nią
wiązkę promieni równoległych.
Ognisko soczewki – punkt, w którym skupiają się promienie świetlne po
przejściu przez soczewkę lub ich przedłużenia.
Ognisko rzeczywiste w soczewce skupiającej – punkt, w którym skupiają
się wszystkie promienie równoległe do osi głównej po przejściu przez soczewkę.
Ognisko pozorne w soczewce rozpraszającej – punkt, w którym skupiają
się przedłużenia promieni załamanych, które przed przejściem przez
soczewkę były równoległe do osi optycznej.
Zdolność skupiająca – odwrotność ogniskowej soczewki.
Dioptria – zdolność skupiająca soczewki o ogniskowej 1m.
Akomodacja oka – zdolność zmiany ogniskowej soczewki.
Powstawanie cienia i półcienia wynika z prostoliniowości rozchodzenia
się światła.
Tęcza tworzy się, gdy w powietrzu znajduje się ogromna ilość kropelek
wody. W każdej kropelce światło ulega dwukrotnemu załamaniu i
całkowitemu wewnętrznemu odbiciu, w wyniku, czego następuje jego
rozszczepienie na pojedyncze barwy.