Wymień Etapy podbojów akleksandra wielkiego

Po kolei: Najpierw podbił Fenicję, potem Persję, następnie Egipt po nim zajął tereny dzisiejszego Uzbekistanu i Afganistanu. Podboje Aleksandra W. zakończyły się w Indiach, z powodu zmęczenia wojska i bardzo cięzkich warunków klimatycznych/ wojsko padało jak muchy-z głodu i wycieczenia-no i był bunt... i do domku :)

W kilku błyskawicznych kampaniach pokonał nieprzyjaciół Macedonii na zachodzie i północy. Następnie zmusił do powrotu do Związku Korynckiego te poleis południowej Grecji, które zbuntowały się na wieść o śmierci Filipa. Podobnie jak za panowania Filipa, Sparta pozostała poza Związkiem. Aby państwa greckie zrozumiały, że za brak lojalności wobec Macedonii płaci się wysoką cenę, Aleksander zburzył w 335 roku p.n.e. Zmusiwszy Grecję do posłuszeństwa, w 334 roku p.n.e. Aleksander poprowadził grecko-macedońską armię do Anatolii z zamiarem zrealizowania ojcowskiego planu zaatakowania Persji. Kiedy przekroczył Hellespont, cieśninę oddzielającą Europę od Azji, wbił włócznię w ziemię Anatolii, ogłaszając ją tym samym - niczym bohaterowie Homera - ziemią "zdobytą włócznią".2) Pierwsza bitwa kampanii, stoczona nad Granikiem, rzeką w zachodniej Anatolii, dowiodła wartości dowodzonej przez Aleksandra ciężkiej jazdy macedońskiej i greckiej, która sforsowała rzekę, wdarła się na wysoki brzeg i rozgromiła Persów Następnie Aleksander odwiedził starą stolicę króla Midasa, miasto Gordion we Frygii. Tam dowiedział się o przepowiedni, że ten, kto rozwiąże węzeł łączący jarzmo z dyszlem starego rydwanu Gordiosa, założyciela miasta, zostanie panem całej Azji. Młody Macedończyk, jak głosi opowieść, po prostu przeciął mieczem gordyjski węzeł W roku 333 p.n.e. perski król Dariusz stanął naprzeciw Aleksandra w bitwie pod Issos, w południowo-wschodnim krańcu Anatolii. Armia Aleksandra odniosła wspaniałe zwycięstwo nad liczniejszymi wrogami dzięki natarciu ciężkiej jazdy na lewe skrzydło sił perskich, po którym nastąpił atak oskrzydlający na pozycję Dariusza w centrum. Dariusz, aby uniknąć niewoli, musiał uciekać z pola walki, pozostawiając żony i córki, które zgodnie z perską tradycją towarzyszyły mu w trakcie kampanii Kiedy w roku 332 p.n.e. Tyr, silnie ufortyfikowane miasto na wybrzeżu dzisiejszego Libanu3), odmówił poddania się, Aleksander użył machin oblężniczych oraz udoskonalonych przez Filipa katapult i po długim oblężeniu zburzył mury tej potężnej fortecy. Wdzierając się do Tyru, Aleksander udowodnił, że ufortyfikowane miasta-państwa nie są niezdobytymi twierdzami, które nie muszą obawiać się ataku z zewnątrz. Następnie Aleksander zdobył Egipt. Hieroglificzne inskrypcje zdają się sugerować, że Macedończyk występował tu raczej jako sukcesor królów perskich niż egipski faraon. W roku 331 p.n.e. Aleksander założył na egipskim wybrzeżu, w zachodnim krańcu delty Nilu, nowe miasto i nazwał je Aleksandrią - W roku 331 p.n.e. Aleksander pobił główne siły perskiego króla w bitwie pod Gaugamelą w północnej Mezopotamii, niedaleko dzisiejszej granicy iracko-irańskiej

Wyprawy Aleksandra Wielkiego przeciwko Persji: - bitwa nad rzeką Granik (334r.p.n.e.) - bitwa pod Issos (333r.p.n.e.) - bitwa pod Gaugamela (331r.p.n.e.)