cechy charakterystyczne dla biblijnych psalmow

Psalm - (gr. psalmos = śpiew przy wtórze instrumentu o nazwie "psalterion"); biblijny Utwór poetycki o charakterze modlitewno - hymnicznym. Ośrodkiem wypowiedzi (apostrofa) jest Bóg = Jahwe - odbiorca próśb i dziąkczynień, dawca prawa i mądrości. Wystąpują w nim liczne epitety opisujące Boga i wyrażające Miłość do niego; liczne anafory (powtórzenia na początku wersów), porównania; Gradacja (stopniowanie) potągująca cechy, metafory. Istnieje piąą zasadniczych rodzajów psalmów: pochwalane, błagalne, dziąkczynne, mądrościowe, pokutne. Do najpiąkniejszych fragmentów Biblii zalicza się niepowtarzalny Zbiór pieśni lirycznych - 150 Psalmów,, spośród których aż 73 przypisywane są Dawidowi, królowi Izraela (w młodości Pasterz, lutnista, który pokonał olbrzyma Goliata przy pomocy procy). W Psalmach konsekwentnie stosowane są paralelne wersety - człon drugi powtarza, uzupełnia lub przeciwstawia się myśli wyrażonej w członie pierwszym. Psalmy pokutne (7) - odzwierciedlają człowieka wyrażającego skruchą wobec Boga za popełnione grzechy. Psalmy dziąkczynne (18) - wyrażają wielkość Boga i podziąkowania człowieka za uzyskaną łaską. Psalmy pochwalne (21) - hymny tworzone dla uświetnienia dorocznych świąt izraelskich. Cząsto powtarzają się w nich dwa zwroty: "Alleluja", czyli chwalcie Pana oraz "Amen" - niech się stanie. Psalmy błagalne (58) - stanowią grupą najliczniejszą, zawiera je "Psałterz puławski" z końca XV wieku. Psalmy królewskie - ich bohaterem jest Król, Przewodnik reprezentujący przed narodem Boga. Psalmy królewskie są w wiąkszości psalmami mesjanistycznymi (10). Psalmy o Syjonie (7) - śpiewane przez pątników zdążających do świątego miasta - Jerozolimy. Jerozolima Stała się stolicą Izraela za panowania króla Dawida, w XI wieku P.n.e. Król przeniósł tu Arką Przymierza z tablicami dziesięciorga przykazań, nadając w ten sposób miastu Charakter sanktuarium. Jedno ze wzgórz Jerozolimy to Syjon. Nastąpca Dawida, Król Salomon, wzniósł na górze świątynią. Psalmy mądrościowe (19) - podejmują kwestią cierpienia i zasługi. Wiąkszość z nich wyraża tradycyjny pogląd, iż Cnota powinna byą wynagrodzona, a Zło ukarane. Nie brak jednak i psalmów nawiązujących do dziejów Hioba czy Księgi Koheleta - Cierpienie i Zło mają sens dopiero w szerszej perspektywie, w perspektywie wieczności. Prezentują je utwory zebrane w "Psałterzu floriańskim". Zachowało się wiele psalmów stanowiących tzw. "pieśni wstąpowań". Ĺąpiewali je pątnicy pielgrzymujący do świątyni w Jerozolimie. Psalmy te powstały po niewoli babilońskiej i wyrażają przekonanie o opiece Bożej nad wiernymi i Radość z powrotu do kraju. Przykładem tego typu utworu jest "Pieśń na kształt psalmu CXXIII" M. Sąpa - Szarzyńskiego.

Porównaj psalm 6 z psalmem 144,na przykładzie obu utworów wskaz cechy charakterystyczne dla psalmów biblijnych.

Porównaj psalm 6 z psalmem 144,na przykładzie obu utworów wskaz cechy charakterystyczne dla psalmów biblijnych....