Znaczenie skrzypów w przyrodzie, gospodarce i życiu człowieka. Wypracowanko na 1 stronice ;)

Skrzyp łatwo poznać - wyraźnie różni się od powszechnie spotykanych roślin. Letnie pędy skrzypu przypominają miniaturowe choinki. Wzdłuż prostego pędu głównego, w regularnych okółkach osadzone są cienkie pędy boczne, im bliżej szczytu, tym krótsze. Intensywnie zielone, szorstkie, przy pocieraniu jeden o drugi wydają charakterystyczny dźwięk, "skrzypią". Na zimę giną. Wiosna pojawiają się pędy, tak zwane zarodnikowe., mirozgałęzione, zakończone podłużnie jajowatym "kłosem" z zarodnikami (roślina ta, podobnie jak paprocie, rozmnaża się przez zarodniki a nie przez nasiona). Pędy letnie pojawiają się po zaschnięciu pędów zarodnikowych. Oba rodzaje pędów wyrastają z ciemnych rozłogów podziemnych sięgających głęboko i daleko. W Polsce skrzyp rośnie najczęściej w wilgotnych lasach i zaroślach, na łąkach i nad wodami. Długo był pospolitym chwastem na polach uprawnych, teraz występuje tam rzadziej, wytępiony przez środki chwastobójcze i zabiegi melioracyjne. Swoje znaczenie w lecznictwie i kosmetyce skrzyp zawdzięcza głównie dużej zawartości bardzo ważnych dla organizmu związków krzemu. Skrzyp jest jednym z najlepszych ziół do amatorskiego stosowania. Surowcem zielarskim są pędy letnie. Należy je zbierać od połowy lipca do końca sierpnia, podczas suchej pogody, gdyż mokry skrzyp przy suszeniu czernieje. Suszy się w cieniu, rozłożony cienką warstwą. POŻYTEK DLA ZDROWIA Letnie, tak zwane płonne pędy skrzypu polnego są bardzo bogate w krzemionkę - substancje dobrze rozpuszczalną w wodzie i łatwo wchłanianą w przewodzie pokarmowym. Ma ona działanie ogólnoustrojowe i jest niezbędna do prawidłowego funkcjonowania całego organizmu. Krzemionka wpływa na przemianę materii, chroni przed miażdżycą, przeciwdziała tworzeniu się kamieni w układzie moczowym, zapewnia odpowiednią elastyczność i sprężystość skóry oraz naczyń krwionośnych, ułatwia gojenie ran i odnowę tkanki łącznej. Skrzyp ma również działanie moczopędne oraz słabo przeciwkrwotoczne i krwiotwórcze. Odwary ze skrzypu są szczególnie zalecane dla osób w podeszłym wieku, kiedy to ilość krzemionki w organizmie maleje i pojawiają się zaburzenia w gospodarce krzemem. Odwar sporządza się z 2 łyżek ziela na 2 szklanki wody i pije 3 razy dziennie po 2/3 szklanki, między posiłkami. Zioła, które zostały na sitku po odcedzeniu odwaru, można zawinąć w gazę i przykładać na zmienioną chorobowo skórę (wyprysk, trądzik, owrzodzenie). U w a g a ! Przy długotrwałym stosowaniu skrzypu może wystąpić niedobór witaminy B1. POŻYTEK DLA URODY Skrzyp jest wypróbowanym lekiem przeciwdziałającym wypadaniu i przetłuszczaniu się włosów. Można go stosować w postaci wywaru do mycia głowy: 3 łyżki skrzypu zalać 4 szklankami wody i gotować tak długo, aż zostanie połowa płynu. Wywarem tym płukać włosy po normalnym myciu. Można też stosować mieszankę zawierającą skrzyp, korzeń łopianu, korzeń mydlnicy i ziele pokrzywy, zestawione w proporcji 1:3:5:2. Dwie łyżki tej mieszanki zalewa się czterema szklankami wody i wygotowuje mniej więcej do połowy płynu. Następnie płyn się odlewa zioła powtórnie zalewa czterema szklankami wody i odcedza. Włosy myje się (bez mydła) pierwszym płynem, a płucze drugim. Wyniki skrzypowej kuracji są znacznie lepsze, jeżeli uzupełnimy je piciem odwaru tej rośliny. Można to robić nawet profilaktycznie, gdyż krzem jest zawsze włosom potrzebny.