Karol Wielki usiłował stymulować jej rozwój, tworząc szkołę pałacową w Akwizgranie, w której uczyli duchowni. Za jego przykładem szli inni władcy europejscy. Kościół rzymskokatolicki tworzył szkoły klasztorne . Karol Wielki zreformował system szkolnictwa europejskiego. Podwyższając poziom nauczania w szkołach klasztornych i tworząc szkoły katedralne. Zarządził by do nauki w tych szkołach swobodnie dopuszczano świeckich (dotychczas naukę mogli pobierać tylko ludzie przygotowujący się do stanu duchownego). Ustalony program obejmował 7 sztuk wyzwolonych. W stopniu niższym – trivium (gramatyka, retoryka, dialektyka) i wyższym – quadrivium (arytmetyka, geometria, astronomia i muzyka). W czasach Karola Wielkiego działali dwaj wybitni uczeni – historyk Einhard i tzw. Geograf Bawarski. Monarchia Karola Wielkiego obejmowała pod koniec jego panowania obszar liczący ponad milion km². W szczytowym okresie rozwoju imperium Karola Wielkiego obejmowało tereny dzisiejszych: Francji (bez Bretanii) Belgii Holandii Austrii Szwajcarii zachodnich Niemiec północnych Włoch Korsyki oraz północno-wschodnią część Hiszpanii i Baleary. Administracja w tak ogromnym państwie była niezwykle trudna. Utrzymany został funkcjonujący jeszcze za Merowingów podział na ziemie oraz powiaty, ale obok niego wprowadzono hrabstwa jako mniejsze jednostki terytorialnego zarządu, które podlegały urzędnikom mianowanym i odwoływanym przez władcę. Na kresach monarchii zorganizowano marchie, na czele których stanęli margrabiowie o szerokich kompetencjach wojskowych. Marchie te (Duńska, Friulska, Hiszpańska, Bretońska, Panońska) – były zaporą militarną blokującą ludom pogańskim i muzułmanom wstęp na ziemie państwa karolińskiego. Karol Wielki i papież Hadrian I Sukcesy militarne uczyniły z Karola najpotężniejszego władcę Europy Zachodniej. Zbudowane przez niego imperium, zamieszkane przez ludność romańską i germańską, zróżnicowane pod względem gospodarczym i społecznym, było w praktyce zlepkiem wielu podbitych plemion i ziem, w których nie wygasły ani poczucie odrębności, ani tęsknota za samodzielnością. Świadomy tego władca próbował zunifikować imperium, wprowadzając m.in. jednolite prawo frankijskie, nowy podział administracyjny, czy zreformowany system monetarny oparty na srebrnym denarze. Najtrwalszym fundamentem jedności była jednak silna władza monarchy oraz wspólnota wiary i kultury chrześcijańskiej. Podboje swe argumentował chęcią rozprzestrzeniania wiary. Jednak były to działania wielce brutalne. Podczas wojen saskich w 799/800 roku kazał ściąć 4500 jeńców saskich za bunt ich rodaków przeciwko niemu
Opisz Zmiany w Państwie Karola Wielkiego W dziedzinie kultury i szkolnictwa (minimum 12 zdań ) NA jutro ; ( ( (
Opisz Zmiany w Państwie Karola Wielkiego W dziedzinie kultury i szkolnictwa (minimum 12 zdań ) NA jutro ; ( ( (...