O�rodki porowate sš przedmiotem badań różnych dyscyplin naukowych: fizyki, mechaniki, elektrotechniki, materiałoznawstwa i akustyki. Przedmiotem pracy jest porównanie metod stosowanych w mechanice teoretycznej z metodami typowymi dla akustyki. Punkt wyj�cia stanowi rozpatrzenie metody statycznego u�rednienia wła�ciwo�ci mechanicznych o�rodków porowatych. Metoda ta pozwala na wyznaczenie zastępczych statycznych modułów sprężysto�ci, co jednak dla potrzeb akustyki jest niewystarczajšce. Bardziej przydatne sš metody dynamiczne, rozwinięte między innymi w pracach J.Lewandowskiego. Podstawš jest tu równanie ruchu, w którym tensorowi sprężysto�ci przypisuje się warto�ć zespolonš uwzględniajšcš procesy dynamiczne i straty o�rodka. Przej�cie od zespolonego tensora sprężysto�ci do prędko�ci i tłumienia fal akustycznych nie nastręcza trudno�ci. Na tle teorii materiałów porowatych używanej w mechanice przedstawiono własnš teorię wła�ciwo�ci akustycznych tych materiałów. Jest to teoria �poprzeczników zespolonych�, w której rozpatruje się zakłócenie rozchodzenia się fali akustycznej przez pojedynczš inkluzję w o�rodku jednorodnym. Następnie oblicza się zakłócenie wprowadzane przez zespół inkluzji posługujšc się pojęciem gęsto�ci poprzeczników. Wynikajš stad ogólne wzory na prędko�ć i tłumienie fali akustycznej w funkcji gęsto�ci poprzeczników. Rozpatrzono przykłady inkluzji sferycznej w o�rodku płynnym i pustej inkluzji sferoidalnej w o�rodku stałym. Praca zawiera też wyniki badań do�wiadczalnych weryfikujšcych teorię �poprzeczników zespolonych�. Pomiary dotyczyły prędko�ci rozchodzenia się fali ultrad�więkowej w porcelanie elektrotechnicznej o różnym stopniu porowato�ci i w glicerynie z zawiesinš w postaci szklanych kulek.
