Czytając "Pana Tadeusza" Skawiński czuł radość, wzruszenie, szczęście. Ta lektura pozwoliła mu przypomnieć sobie język ojczysty, oraz piękno Polski. Myślał jak teraz może wyglądać jego kraj. Dużo się zmieniło, czy niewiele? Jak wygląda jego wieś? Te i inne myśli chodziły po głowie bohatera książki. Niestety, czytając "Pana Tadeusza" Skawiński zapomniał włączyć latarnię, przez co został zmuszony do kontynuowania dalszej tułaczki po świecie. Skawiński pracował na latarni. Pewnego dnia znalazł paczkę, w której były książki z jego ojczystego kraju. Na początku był zdumiony i zaskoczony. Kto mógł przysłać mu tak cenny prezent? Potem zaczął czytać lekturę. Z każdym zdaniem czuł się coraz bardziej wzruszony. Przed oczami stanęły mu pola, rzeki i jeziora - krajobraz Polski, którą opuścił tak dawno. Skawiński przypomniał sobie, jak zaczęła się jego tułaczka po świecie. Mimo tego, że zwiedził cały świat, marzył o powrocie do Polski. Był patriotą silnie związanym ze swym krajem. W każdej chwili swego życia myślał o ojczyźnie, przypominał sobie młodość, którą w niej spędził.
Skawiński szukając odpowiedniego dla siebie "domu" był neizadowolony z życia. Ciąge nie mógł znaleźć sobie miejsca na świecie. Aż w końcu zatrudnili go jako latarnika. Był bardzo szczęśliwy, myślał, że to już tu zostanie do końca swojego życia, tu czuł sie naprawdę dobrze. Az do momentu, gdy ktoś przysłał mu książkę "Pan Tadeusz", gdy go zwolniono, znów stracił sens zycia..
