1. Opisz zasadę działania kesonu. 2. Jakie są objawy choroby kesonowej?

Choroba dekompresyjna, DCS, choroba kesonowa - zespół objawów dotykających osobę wystawioną na zbyt szybko zmniejszające się ciśnienie otoczenia. Choroba dekompresyjna może wystąpić w sytuacjach, gdy: * nurek zbyt szybko wynurzy się na powierzchnię bez zastosowania odpowiedniej prędkości i przystanków dekompresyjnych; * samolot po wystartowaniu dla bezpieczeństwa w kontrolowany sposób obniża w środku ciśnienie (samolot jest szczelny); * robotnik opuszcza keson lub kopalnię, do których wpompowano powietrze w celu pozbycia się wody. Jeśli cały proces przebiega zbyt szybko, gaz obojętny wytrąca się z krwi i tworzy pęcherzyki, wywołując następujące objawy: świąd i marmurkowatość skóry, skrzypienie skóry, bóle stawów (ang. the bends), uszkodzenia układu nerwowego, paraliż lub śmierć. Późne powikłania to zmiany zwyrodnieniowe stawów i martwica kości.

2. choroba dekompresyjna.Przyczyną choroby jest uwalnianie się pęcherzyków gazu (zwykle azotu) w tkankach, spowodowane zbyt szybkim spadkiem ciśnienia w otoczeniu. Dochodzi do rozpuszczenia się we krwi i tkankach dodatkowych ilości tlenu i azotu. Eliminacja nadmiaru azotu zależna jest od różnicy ciśnień. Stopień zawartości gazu w tkankach warunkuje powstawanie pęcherzyków gazu. Do przyczyn powstawania choroby dekompresyjnej zalicza się: szybkie wynurzenie po nurkowaniu na głębokości większej niż 10m, szybkie wzniesienie się (dekompresja w samolocie), przebywanie w warunkach wysokiego ciśnienia (choroba kesonowa - np. w sztolni), niedostateczne ciśnienie powietrza w kabinie samolotu. Objawy choroby dekompresyjnej: bóle mięśniowe w kończynach mogą być pierwszym zwiastunem choroby (obserwowane najczęściej u nurków w obrębie stawu ramiennego i kończynach dolnych), często nie są dokładnie umiejscowione natężenie bólu może się nasilać. Objawy neurologiczne: mózgowe. Mogą towarzyszyć bólowi lub występować niezależnie. Stopień nasilenia objawów jest różnorodny od wystąpienia parestezji do ujawnienia się objawów mózgowych zbliżonych do udaru: splątanie, drgawki, śpiączka. Spowodowane są one paradoksalnym zatorem gazowym tętnic, uwalnianiem się gazu w tętnicach i obrzękiem mózgu. Objawy rdzeniowe: początkowo łagodne osłabienie kończyn, ich drętwienie, aż do niedowładu kończyn. Dochodzi do porażenia poprzecznego rdzenia kręgowego spowodowanego zatorem żylnym z ogniskową martwicą i obrzękiem rdzenia kręgowego. Rokowanie w tym czasie jest pomyślne w przypadku zastosowania powtarzanego leczenia tlenem w komorze hiperbarycznej. Objawy płucne: głównie napady duszności z kaszlem. Przyczyną jest tworzenie się pęcherzyków gazu w żyłach płucnych (masywna zatorowość naczyń), co powoduje uwalnianie substancji o działaniu naczynioruchowym wyzwalającym kaszel. Narasta ból w klatce piersiowej i duszność. Objawy ze strony ucha środkowego: zmiany wywołane są krwawieniami w przestrzeniach płynowych i układzie naczyniowym błędnika. Objawy ogólne: znużenie, świąd skórny, wysypka, obrzęk skórny, plamistość marmurkowata skóry, piekące pęcherzyki na skórze, bóle brzucha. Objawy kostno-stawowe: zwolnione krążenie krwi powoduje gromadzenie się azotu w układzie kostnym. Pęcherzyki azotu gromadzą się w zatokach kostnych, zatykają naczynia i prowadzą do martwicy kości. Zjawiska te występują w miednicy, w nasadach i przy nasadach kości długich - udowej, ramiennej, rzadziej w ich trzonach. Proces rozwija się podstępnie, prowadząc do przewlekłych bólów i uszkodzenia stawów. Wykrywanie na podstawie badań radiologicznych kości, ale w początkowych stadiach zdjęcie rtg nie wykazuje żadnych zmian.

2)-bóle zamostkowe -zapaść -bóle stawów -porażenie mięśni 1)