Napisz opowiadanie jak powstał kalendarz

Do konstrukcji pierwszego kalendarza Rzymianie użyli dwóch jednostek podstawowych: dnia i miesiąca księżycowego równego 30 dniom (miesiąc księżycowytrwa średnio 29 dni 12 godz. 44 min 3 s). Ustalono rok, annus, składającysię z czterech miesięcy, liczący 120 dni - 15 tygodni ośmiodniowych. Miesiące otrzymały nazwy pochodzące od imion bogów, Martius, Aprilis, Maius, Iunius.Rok zaczynał się 1 marca, ale zawsze wypadał przy innej pogodzie, bo winnym okresie klimatycznym. Taki rok nie miał żadnego odniesienia do pórroku i związanych z nimi prac polowych. Tę niedogodność usiłowano skorygować dalszymi zmianami kalendarza. Rok rozszerzono o dalsze sześć miesięcy i wówczas liczył już 300 dni- 10 miesięcy. Następne miesiące otrzymały nazwy pochodzące od liczb wjęzyku łacińskim: Quintilis, Sextilis, September, October, November, December.Dziesiąty miesiąc został więc nazwany od liczby dziesięć - decem. Później, w czasach cesarstwa, miesiące piąty - Quintilis, i szósty - Sextilis otrzymały nazwy od imion pierwszych cezarów: Iulius i Augustus. Takie nazwy zachowałysię we wszystkich językach mających romańskie i germańskie korzenie, atakże w rosyjskim. I tak do dziś dwunasty miesiąc ma w nich nazwę wywodzącąsię od "dziesiątki".

Kalendarz rzymski był próbą połączenia cykli naturalnych i okresów gospodarczych:dziennego (noc i dzień) istniejącego wskutek wirowania Ziemi, księżycowego- związanego z przypadającą mniej więcej raz na miesiąc pełnią Księżyca, rocznego - który wyznaczają klimatyczne pory roku i doroczne święta, oraz gospodarczego tygodnia, czyli ośmiodniowego okresu rzymskich jarmarków. Do konstrukcji pierwszego kalendarza Rzymianie użyli dwóch jednostek podstawowych: dnia i miesiąca księżycowego równego 30 dniom (miesiąc księżycowytrwa średnio 29 dni 12 godz. 44 min 3 s). Ustalono rok, annus, składającysię z czterech miesięcy, liczący 120 dni - 15 tygodni ośmiodniowych. Miesiące otrzymały nazwy pochodzące od imion bogów, Martius, Aprilis, Maius, Iunius.Rok zaczynał się 1 marca, ale zawsze wypadał przy innej pogodzie, bo winnym okresie klimatycznym. Taki rok nie miał żadnego odniesienia do pór roku i związanych z nimi prac polowych. Tę niedogodność usiłowano skorygować dalszymi zmianami kalendarza. Rok rozszerzono o dalsze sześć miesięcy i wówczas liczył już 300 dni- 10 miesięcy. Następne miesiące otrzymały nazwy pochodzące od liczb w języku łacińskim: Quintilis, Sextilis, September, October, November, December.Dziesiąty miesiąc został więc nazwany od liczby dziesięć - decem. Później, w czasach cesarstwa, miesiące piąty - Quintilis, i szósty - Sextilis otrzymały nazwy od imion pierwszych cezarów: Iulius i Augustus. Takie nazwy zachowały się we wszystkich językach mających romańskie i germańskie korzenie, a także w rosyjskim. I tak do dziś dwunasty miesiąc ma w nich nazwę wywodzącą się od "dziesiątki".

Siedząc pewnego dnia na fotelu z przyjaciółmi wymyśliłem coś bardzo ciekawego. Pamiętam, że to był rok 1573. Obmyśliliśmy jakby tu stworzyć kalendarz. Użyliśmy dwóch jednostek podstawowych: dnia i miesiąca księżycowego równego 30 dniom, ustalaliliśmy rok, annus, składający się z czterech miesięcy, który liczył 120 dni - 15 tygodni ośmiodniowych. Razem z przyjaciółmi stwierdziliśmy, że najlepij by było gdyby miesiące otrzymały nazwy pochodzące od imion bogów, więc nazwaliśmy je tak: Martius, Aprilis, Maius, Iunius.Rok będzie zaczynał się 1 marca, ale zawsze będzie wypadał przy innej pogodzie, bo w innym okresie klimatycznym.