Zespół nerczycowy (nefrotyczny) charakteryzuje się nadmierną nieskompensowaną utratą białka z moczem. Stan ten nazywa się białkomoczem: w przypadku zespołu nerczycowego przekracza ilość 3,5 g/dobę lub 50 mg/kg masy ciała/dobę. Obecnie uważa się, że u dzieci z zespołem nerczycowym są one bardzo ograniczone. Przeważa też pogląd, że u dzieci ze steroidowrażliwym zespołem nerczycowym nie trzeba wykonywać biopsji nerki, a czas hospitalizacji powinien być jak najkrótszy lub nawet od początku chorych tych można leczyć ambulatoryjnie. Taką decyzję może jednak podjąć wyłącznie doświadczony nefrolog, który zapewni stałą opiekę nad chorym dzieckiem, a w razie potrzeby będzie mógł wykonać potrzebne badania laboratoryjne. Zespół nerczycowy na podłożu zmiany minimalnej występuje zwykle między 2.-6. rż., 2 razy częściej u chłopców niż u dziewcząt. Leczenie wymaga: •usunięcia wszelkich chorób i przyczyn, w przebiegu których dochodzi do powstania zespołu nerczycowego, •likwidacji skutków niedoborów białkowych przez uzupełnianie przetaczaniami, np. albumin, oraz dietą gwarantującą odpowiednią podaż dobrze przyswajalnych pełnowartościowych białek lub substratów do ich syntezy w organizmie. Poza tym postępowanie lecznicze, dietetyczne i profilaktyczne - jak w innych chorobach układu moczowego - oraz troska o zwiększone wydalanie zatrzymanej w nadmiarze wody przez stosowanie środków moczopędnych
Przewlekła niewydolność nerek Przewlekła niewydolność nerek to zespół chorobowy stanowiący zejściową fazę większości przewlekłych chorób nerek, które doprowadzają do systematycznego niszczenia nefronów. W przypadku zniszczenia ponad 80% czynnych nefronów powstaje skrajna postać przewlekłej niewydolności nerek - mocznica. Podstawowymi badaniami dla rozpoznania przewlekłej niewydolności nerek oraz stadium jej zaawansowania są: próba zagęszczania moczu, określenie wielkości filtracji kłębkowej oraz badania laboratoryjne krwi i moczu. Dla określenia przyczyny przewlekłej niewydolności nerek należy wykonać szereg przedstawionych w dalszej części rozdziału badań, od ultrasonografii (USG) układu moczowego na biopsji nerki kończąc.
Układ moczowy, tzw układ wydalniczy jest to zespół narządów, których zadaniem jest usuwanie zbędnych i szkodliwych produktów przemiany materii oraz regulacja zawartości wody w organizmie. Człowiek narażony jest na działanie wielu bakterii, chorób. Układ wydalniczy, który współtworzy wraz z innymi układami Ciało człowieka, Organizm, również ulega wpływom zewnątrznym, może "zachorowac". Choroba : Kamica Nerkowa Opis Choroby : Choroba charakteryzuje się powstawaniem litych złogów (kamieni) w drogach moczowych, które przemieszczając się przez Moczowód w kierunku pącherza moczowego są przyczyną ostrych napadów bólowych - tzw. "kolki nerkowej" Objawy Choroby : Charakterystyczne dla choroby są ostre bóle w boku o charakterze przerywanym, promieniujące w kierunku krocza, z towarzyszącym uczuciem parcia na mocz. Cząsto do bólu dołączają się nudności i wymioty. Ból ustąpuje wraz z wydaleniem kamienia. Szybkiego kontaktu z lekarzem wymaga: Pojawienie się gorączki (pow. 38 stopni) Przyczyny Choroby : Wzmożone Wydalanie wapnia z organizmu • Wzmożone Wydalanie kwasu moczowego • Przewlekły niedobór magnezu • Utrudniony odpływ moczu • Przewlekle utrzymująca się Infekcja w drogach moczowych Czynniki sprzyjające zachorowaniu Cząstość wystąpowania choroby jest wiąksza u osób: • Przyjmujących mało płynów • Z rodzinnym obciążeniem kamicą nerkową • Spożywających dużo soli # sposoby zapobiegania Codzienne wypijanie co najmniej 2 litrów płynów, w tym wody mineralnej (o małej zawartości składników mineralnych).