bohaterowie wiersza nie mają sobie nic do zarzucenia. wręcz przeciwnie. nie zdają sobie sprawy z tego ze postępują nie do końca dobrze. Widzą w sobie same zalety i daleko im do samokrytyki . znalazł się jednak gatunek, ktory dostrzega w sobie wady i potrafi sam ocenić siebie w negatywny sposób- jest to człowiek .
Jest to wiersz,ktory mowi o tym, ze niektorzy ludzie sa jak zwierzeta. Nie przejmuja sie tym jaka krzywde wyrzadzaja blizniemu. Nie uzywaja sumienia,choc miara spoleczenstwa jest go uzywanie. Czlowiek, aby byc czlowiekiem nie moze miec czystego sumienia. Ja juz omawialam ten wiersz i tak mam zapisane w zeszycie xD
