na podstawie powieści Henryka Sienkiewicza Pt.„W Pustyni i W Puszczy” jest bardzo piękny. Reżyserem i scenografem filmu był Gavin Hood. Muzyką zajął się Krzesimir Dębski Natomiast w obsadzie aktorskiej byli: Jako Nel Rawilson-Karolina Sawka Jako Staś Tarkowski-Adam Fidusiewicz Pan Rawilson-Andrzej Strzelecki, natomiast Panem Tarkowskim był Artur Żmijewski Film oglądałam razem ze swoją klasą 23 lutego 2006 roku. Bardzo mi się podobała muzyka która jest lubiana w plemieniu Kalego. W jego plemieniu jest tak że fajny język oraz zabawne słowa. Jeśli chodzi o mnie to bardzo mi się podobały krajobrazy Wschodniej Afryki między innymi jej roślinność w której rosły naprzykład baobaby itp. Moim zdaniem bardziej podobał mi się film, niż książka, ponieważ w filmie widać wszystko naprawdę a jak się czyta książkę to można sobie to wyobrażać i domyślać się jak to wszystko może wyglądać. W filmie widać między innymi tąpiękną przyrodę, opisaną przez Henryka Sinkiewicza, która jest naprawdę piękna. Podobają mi się tak że kolory wschodów i zachodów słońca, zieleni traw i żółci piasków. Moim zdaniem Nel Rawilson w filmie nie była taką małą, dziecinną dziewczynką jak w powieści, a Staś takim bardzo odważnym chłopcem w filmie te cechy wyrażnie było można zauważyć po twarzach dzieci.
Konflikt zawiązuje się dzięki miłości Goplany do Grabca, które to uczucie wpłynie na losy tytułowej bohaterki. Elfy mogą ingerować w świat rzeczywisty (np. metamorfoza Grabca czy uczynienie go królem), ale nie mają nieograniczonej mocy (np. Goplana nie może zapobiec zabiciu Grabca). Świat fantastyczny nie prostuje ścieżek ludzkich, lecz wbrew swym intencjom sieje zło i zniszczenie (np. zabójstwo Aliny). Końcowa scena dramatu jest także wynikiem działania sił nadprzyrodzonych: Balladyna pada rażona piorunem z chmury pozostawionej nad miastem przez Goplanę.