Pod Wiedeń ściągnęła cała potęga Porty. Na czele wojsk stał wielki wezyr- Kara Mustafa. Oblężenie zaczęło się w lipcu. 200tysięczna armia turecka dniami i nocami chce zaminować bastiony i kurtyny umocnień Wiednia, jednak jest to potężna twierdza, której mężnie broni ponad 10 tysięcy cesarskiego żołnierza. 16 sierpnia do Jana III przybywa poselstwo z Austrii z prośbą o w miarę jak najszybszą interwencję z wojskiem Rzeczypospolitej. Król z wojskiem koronnym wyrusza z Krakowa przez Śląsk do Kahlenbergu, gdzie wojska niemiecko-polskie się grupują. Na głównej komendzie staje polski król(prawe skrzydło), centrum zajmują Niemcy (Ks. Waldeck), a lewe skrzydło Austyriacy (Ks. Lotaryński). Bitwa rozpoczyna się 12 wrezśnia 1683r. Polska husaria szarżuje na nieprzyjaciela, rozbijając jego szyki. Turcy uciekają w popłohu zostawiając całe skarby swojego obozu dla sprzymieżonych. Jan III krzyczy: "Victoria!"
