Mam opisać moje uczucia . Gdy jestem sama w domu i co sobie wyobrażam.

Gdy jestem sama w domu na krótki czas nie odczuwam zbytnio braku bliskiej osoby. Zmienia się to jeżeli jestem sama na dłuższy czas. Zaczyna mi się nudzić, pląsam się po domu, nie wiem co z sobą zrobić. Staram się wyobrażać, że jestem z koleżankami na ławce w parku, że rozmawiamy o wakacjach które nadejdą. Podczas gdy siedzę sama w domu mam bardzo mieszane uczucia. Czuje radość ale i też smutek z racji tego, iż samotność niesprzyja niczemu. Są to dla mnie trudne chwile. Zawsze jestem tej samej myśli, że samotność chwilową bądź trwałą da się przezwyciężyć . Ja takie coś rozkminiłem :D

Gdy jestem sama w domu bardzo się boje. Straszne myśli głębią mi się w głowie. Wyobrażam sobie że ktoś mógłby wtargnąć się do mojego domu i zaatakować mnie. Gdy gałęzie stukają w okna me myśli podpowiadają mi że to nic groźnego, ja jednak ich nie słucham i myśle że to ktoś specialnie puka w okno by się dostać do mojego mieszkania. Przez różne straszne wizje i myśli boje się siedzieć sama w domu. albo Gdy jestem sama w domu jest bardzo zabawnie. Myśle sobię że mogę zrobić co chcę. Wyobrażam sobie jak skacze przy muzyce mojego ulubionego zespołu. Me myśli kierują mnie do tego by włączyć telewizje, ale robię to cały czas więc nie słucham ich. Włączam muzyke, przebieram się w fantazyjne stroje i układam układy choreograficzne. Uwielbiam być sama w domu.

Czuje strach ,lęk, niepokuj,zakłopotanie, znudzenie .