Pomysł utworu zrodził się już w 1829 r, kiedy to poeta znalazł pewne papiery, z których wynikało, że o zamek w Odrzykoniu będący posagiem jego żony, toczył się w XVII wieku długi i zażarty spór pomiędzy właścicielami dwu jego części: Janem Skotnickim - szczwanym pienia-czem i krętaczem, a zawadiaką i gwałtownikiem - Piotrem Firlejem. Spór zakończył się po pra-wie trzydziestu latach małżeństwem młodego wojewody Piotra Firleja z kasztelanka Zofią Skot-nicką. Ta historia zainspirowała Fredrę do napisania „Zemsty”. Akcja utworu toczy się na prze-łomie wieku XVIII i XIX w małej, zapadłej prowincji. Miejscem wydarzeń jest wspomniany zamek. Głównym przykładem komizmu sytuacyjnego jest pierwszy spór Rejenta z Cześnikiem, którzy kłócą się nie tyle o mur graniczny, tylko o prawo do jego naprawy. Fredro prezentuje w "Zemście" całą galerię postaci. Różnią się zachowaniem, wiekiem, pochodzeniem, co jest przyczyną powstania w utworze wielu odmian komizmu. Komizm w „Zemście” stanowi formę oceny ludzi i obyczaju szlacheckiego.
Potrzebna mi jest recenzja filmu Andrzeja Wajdy pt. ,, Zemsta"
Odpowiedź
Dodaj swoją odpowiedź