znam tylko jedną ; Kopia-jest bronią drzewcową wywodzącą się z włóczni, którą konny wojownik umieszczał pod pachą i atakował przeciwnika szarżując na niego galopem. Niezbędne dla rozwoju tej techniki walki było upowszechnienie się strzemion i siodeł z wysokimi łękami. Stała się tradycyjną bronią europejskich rycerzy.
Cepy bojowy to broń drzewcowa używana w średniowieczu podobna do zwykłego cepa, ale zakończona żelazną sztabą lub kolcami często połączonymi z rękojeścią łańcuchem. Kosy bojowe to broń biała, powstała z przekształcenia narzędzia typowo rolniczego w broń. Ze względu na jej szczególne właściwości tnące oraz długi zasięg, kosa gospodarcza doskonale nadaje się do przypadkowego użycia jako broń podręczna, lub po odpowiednim jej zaadaptowaniu, może być użyta jako broń bojowa, tj. być przeznaczona na wyposażenie oddziałów o charakterze militarnym. Berdysze to broń drzewcowa. Ciężki, szeroki topór o zakrzywionym ostrzu i długim drzewcu (ok. 1,8 m), zdolny zmiażdżyć zbroje. Używany przez piechotę do walki z jazdą Łuki składa się ze sprężystego pręta lub listwy zwanego łęczyskiem oraz linki łączącej oba końce pręta zwanej cięciwą. Pociskiem jest strzała, czyli cienki i długi pręt, który jest wystrzeliwany z łuku. Włócznie broń drzewcowa w zależności od ciężaru, rozmiarów, kształtu i rodzaju ostrego zakończenia (grotu), włócznia mogła służyć do miotania na odległość (broń rzutna) lub do walki wręcz. Miecze biała broń sieczna, charakteryzująca się prostą głownią, zwykle obosieczną (badacze średniowiecza nie uznają pojęcia miecz jednosieczny odnoszącego się do zakrzywionych mieczy - miecz prosty może być tylko obosieczny - jednosieczne są kord, tasak i szabla) i otwartą rękojeścią. Topory najstarsze, nadal używane, złożone narzędzie i broń obuchowo-sieczna. Wynaleziony przed rokiem 12000 p.n.e.. Jest rozwinięciem pomysłu kija z obciążonym końcem, który dał początek takim wynalazkom jak: maczuga, młotek, motyka, topór ciesielski itp. Zmieniał się materiał i zastosowanie, ale zasada działania pozostała nie zmieniona. Początkowo wykonywany z kamienia i rogu, brązu a następnie stali.
