referat o tkankach okrywajacych

Tkanka okrywająca - jedna z tkanek roślinnych, dzieli się na skórkę (tkanka żywa) i korek (tkanka martwa). Skórka występuje na liściach i łodygach (w postaci epidermy) oraz na korzeniach (w postaci epiblemy inaczej zwanej ryzodermą). Tkankę okrywającą dzieli się na pierwotną i wtórną. Budowa Tkanka okrywająca składa się z żywych, prostokątnych komórek, ściśle przylegających do siebie. Występuje w niej kutykula, włoski mechaniczne oraz aparaty szparkowe. Nie posiada chloroplastów, dzięki czemu światło przenika do wewnątrz. Fellogen składa się z komórek merystematycznych,które dzielą się odkladając na zewnątrz nowe komórki korka (fellem) i od czasu do czasu również do wnętrza jedną lub kilka warstw żywych komórek o cechach komórek miękiszowych (felloderma). Owe trzy warstwy : felloderma, fellogen i martwe komórki korka tworzą korkowicę. Funkcje Funkcją tej tkanki jest oddzielenie środowiska zewnętrznego od środowiska wewnętrznego, ochrona przed czynnikami zewnętrznymi i utratą wody oraz udział w wymianie gazowej. Formy ochrony: * wytworzenie na powierzchni skórki związków zwanych kutyną, a wytworzona przez te związki jednolita powłoka zwana jest kutykulą i zwykle na części podziemnej rośliny nie występuje, * wytworzenie kolców, kutneru, * wydzielanie substancji drażniących, kłujących, zapachowych. - Komórki skórki (epidermy) pokrywającej nadziemne części roślin stanowią pojedynczą warstwę na powierzchni młodych organów, ściśle do siebie przylegają; na powierzchniach stycznych komórek znajdują się ząbkowania i fałdowania, co zwiększa odporność na rozerwanie; pozbawione są chloroplastów. Zewnętrzne płaszczyzny ścian komórkowych są grube, pokryte kutyną i niekiedy woskiem – funkcja ochronna. - Wytworem komórek epidermy są aparaty szparkowe, włoski (jednokomórkowe, wielokomórkowe, rozgałęzione, gwiaździste), kutner (powłoka z włosków bardzo gęsta i wełnista) oraz kolce. Szczególną kategorię włosków stanowią włoski wydzielnicze, wydzielające substancje zapachowe, np. geranium, pelargonia. - Skórka chroni roślinę przed parowaniem, nagłymi skokami temperatury, zakażeniami wirusami i bakteriami, zjadaniem przez zwierzęta (włoski, kolce), umożliwia transpirację i wymianę gazów oddechowych. U roślin cieniolubnych (skiofitów), komórki skórki mają chloroplasty i biorą udział w fotosyntezie.