a)2. Ów etap drogi Jezusa otwiera trzecia zapowiedź męki: «Oto idziemy do Jerozolimy i spełni się wszystko, co napisali prorocy o Synu Człowieczym. Zostanie wydany w ręce pogan, będzie wyszydzony, zelżony i opluty; ubiczują Go i zabiją, a trzeciego dnia zmartwychwstanie». (18,31n). Właśnie w Jeruzalem ma się wypełnić Boży plan w życiu Jezusa: przez odrzucenie i śmierć do zwycięstwa i chwały. Tego planu nie rozumieją nawet uczniowie (18,34), którzy idą za Nim, a cóż dopiero dyrektor urzędu podatkowego w bogatym Jerychu, które w sensie geograficznym leży co prawda blisko Jerozolimy, jednak w sensie duchowym Zacheusz znajduje się bardzo daleko od drogi zbawienia, którą podąża Jezus. A jednak, co niemożliwe u ludzi, u Boga jest możliwe... (18,27) b)„Pozostał tylko Jezus i na środku kobieta” (J 8, 9). Następuje końcowy dialog. „Jezus wyprostował się i rzekł: - Gdzież oni są, kobieto? Nikt cię nie potępił? – Nikt, Panie – odpowiedziała. Rzekł jej Jezus: - I Ja ciebie nie potępiam. Idź i odtąd nie grzesz więcej” (J 8, 10n). Puentą perykopy ze strony Jezusa jest jasne określenie wcześniejszego czynu kobiety jako grzechu oraz – przed wszystkim – okazanie jej miłosierdzia. Ze strony kobiety jest nią jej najkrótsze wyznanie: „Panie” – Kyrie. Dla niej – publicznie oskarżonej, choć ocalonej – nie ma już bowiem powrotu do takiego życia jak przedtem. Jej wyznanie wskazuje, że swego nowego domu będzie szukać wśród tych, którzy idą za Jezusem.
