My dzieci z dworca zoo, to ksiązka , która przedstawia problemy z narkotykami. Jest zapisany tekst z rozmów z Christiane F narkomanką z Berlina. Wydarzenia miały miejsce w latach 1975-1977 podczas narastającej fali narkomanii wśród młodzieży w wieku 13+ lat w Berlinie Zachodnim, natomiast tytułowy Dworzec Zoo to miejsce gdzie Christiane i wiele osób z jej otoczenia oczekiwało na "klientów".Prostytucja była dla tych młodych ludzi podstawowym sposobem zdobywania środków na codzienną dawkę narkotyku. Dworzec stanowił też miejsce spotkań i wymiany działek heroiny.Opowieść dziewczyny przeplatają relacje jej matki a także kierownika klubu spotkań dla młodzieży Haus der Mitte. Christiane miała 12 lat gdy zaczęła palić haszysz, opowiada też o próbie z LSD. Niedługi czas potem w otoczeniu popularnej dyskoteki Sound miała pierwszy kontakt z heroiną. Relacja Christiane pokazuje do jakich poświęceń i czynów (prostytucja i kradzieże) zdolni są ludzie uzależnieni fizycznie od narkotyku, aby zdobyć pieniądze na kolejną "działkę". Christiane wielokrotnie przechodziła odwyk i wracała do nałogu nie widząc dróg wyjścia ze świata narkomanów w którym przywykła żyć. Ostatecznie została przez matkę wywieziona z Berlina do rodziny w okolicach Hamburga, gdzie zaczęła nowe życie bez heroiny. napewno Ci to pomoże.
