W co wierzyli Grecy i Rzymianie, czym jest Chrześcijaństwo, jak wpływają na siebie różne religie? Ważnym elementem kultury ludów starożytnych były ich wierzenia religijne. Ludzie ówcześni nie umieli sobie wytłumaczyć wielu zjawisk otaczającego ich życia – zarówno zjawisk przyrody , jak i życia społecznego – i przypisywali je działaniu sił nadprzyrodzonych. Trudno też było pogodzić się ludziom ze śmiercią, tworzyli więc różne wyobrażenia życia pozagrobowego. Grecy, tak jak ludzie starożytnego Wschodu, wierzyli w wielu bogów. Coraz częściej twierdzono, że bogowie posiadają ludzką postać i obdarzeni są typowymi dla ludzi cechami. Potrafią być wspaniałomyślni, dobroduszni, weseli, ale także kłótliwi. Jednak w przeciwieństwie do ludzi byli nieśmiertelni. W przekonaniu Greków bogowie mieszkali wszędzie: W lasach, górach, jaskiniach, rzekach i strumykach. Zanoszono do nich błagania o zdrowie, bogactwo, urodzaj w polu i w winnicy. Aby nie urazić żadnego z bóstw, wszędzie oddawano im cześć. Z dużej liczby bogów i bożków najważniejsi w Grecji byli: Zeus, Hera, Posejdon, Atena, Apollo, Hefajstos, Hermes, Afrodyta, Hades i Eryna. Rzymianie podobnie jak Grecy, mieli bogów, którzy czczeni byli powszechnie. Jednym z ważniejszych był stwórca innych bogów i ludzi – Janus. Władcą niebios był Jowisz, który zsyłał życiodajne deszcze ale mógł również spowodować suszę. Wielką czcią otacza się boginię Westę – opiekunkę domowego ogniska. Po podbiciu Grecji przez Rzymian, w imperium zapanowała moda na znajomość języka, literatury i sztuki greckiej. Rzymianie, którzy mieli początkowo odrębne wyobrażenia religijne, zetknąwszy się z grekami przyjęli ich religię. Zachowali jednak imiona swoich starych bogów, których upodobnili do greckich. Tak więc Jowisz stał się odpowiednikiem Zeusa, Junona – Hery, Minerwa – Ateny, Mars – Aresa, Diana – Artemidy.
