Zad na pół strony: Kim jest kapłan ? czy jest jeszcze potrzebny we współczesnym świecie

Kapłan to osoba ktora w imieniu wspolnoty spelnia funkcje kultowe i rytualne , powierza sie im takze czesto funkcje wladzy religijnej nad czlonkami wspolnot.. są potrzebni we wspolczesnym swiecie gdyz bez nich praktycznie nie istniala by wiara chrzescijanska katolicka

Sakrament święceń ma trzy stopnie. Większość kapłanów osiąga drugi stopień kapłaństwa — prezbiterat. Najważniejszym — trzecim stopniem jest biskupstwo. Tylko biskupi mają pełnię sakramentu święceń. Otrzymali ją podczas konsekracji biskupiej. Biskup konsekrator nałożył na nich ręce i odmówił specjalną modlitwę konsekracyjną. Dzięki temu przekazana została władza apostolska. Przekazuje się ją nieprzerwanie z jednego pokolenia biskupów na drugie. Gdyby w tym łańcuchu sukcesji cofnąć się do początku, doszlibyśmy do samego Chrystusa, który wybrał i powołał Dwunastu Apostołów oraz przekazał im misję pasterską w Kościele. Dlatego biskupi są następcami Apostołów, a wszyscy razem, zjednoczeni z papieżem, tworzą kolegium na wzór Dwunastu Apostołów. Kodeks Prawa Kanonicznego (kan. 378) wyjaśnia, że od kandydatów na biskupów wymaga się m.in.: odznaczania się niezachwianą wiarą, dobrymi obyczajami, pobożnością, pasterską mądrością i roztropnością. Wymagana jest także dobra opinia, wiek co najmniej 35 lat, minimum 5 lat kapłaństwa, doktorat lub choćby licencjat z Pisma Świętego, teologii lub prawa kanonicznego, a przynajmniej prawdziwa biegłość w tych dyscyplinach. Wśród biskupów pierwsze miejsce zajmuje następca św. Piotra — papież, biskup Rzymu. Jest on (i tylko on!) zwierzchnikiem innych biskupów, mianuje ich i powierza im określone diecezje. Biskupi mają władzę apostolską, na którą składają się: władza nauczania prawd wiary, władza udzielania sakramentów świętych i władza rządzenia Kościołem. Swoją władzę realizują w diecezjach, a symbolem tej władzy jest pastorał, wzorowany na kiju pasterskim. Prezbiterzy i diakoni Drugim stopniem sakramentu święceń jest prezbiterat. Ten stopień święceń mają znani nam wszystkim kapłani: proboszczowie, wikariusze, rezydenci i inni, którzy odprawiają Msze św., spowiadają i wykonują różnorodne zadania duszpasterskie. Są oni współpracownikami biskupów. Wykonują swoją posługę w diecezjach, w podległości biskupowi diecezjalnemu i w komunii z nim. Razem z biskupem tworzą jedno grono kapłańskie, tzw. prezbiterium. Całe prezbiterium można zobaczyć np. w Wielki Czwartek w katedrze na Mszy Krzyżma Świętego. Najniższym stopniem święceń jest diakonat. Diakoni są święceni — jak to podkreślił Sobór Watykański II — „nie dla kapłaństwa, lecz dla posługi”. Nie odprawiają Mszy św., nie mogą też spowiadać. Asystują biskupom i prezbiterom w sprawowaniu Eucharystii, głoszą Słowo Boże, błogosławią małżeństwa i angażują się w wiele innych posług. Święcenia są tak ważnym wydarzeniem dla lokalnego Kościoła, że odbywają się zwykle w katedrze podczas uroczystej Eucharystii. Święcenia wszystkich trzech stopni przebiegają w podobny sposób. Ich istotnym obrzędem jest włożenie rąk przez biskupa na głowę przyjmującego święcenia, a także specjalna modlitwa konsekracyjna, będąca prośbą do Boga o wylanie Ducha Świętego i udzielenie Jego darów.

Kapłan jest potrzebny , ponieważ jest pośrednikiem między bogiem a ludźmi.