Dawno, dawno temu na oceanie istniała wyspa, którą zamieszkiwały emocje i uczucia; dobry humor, smutek, mądrość, duma, bogactwo, wiedza - a wszystkich razem łączyła miłość. Pewnego dnia mieszkańcy wyspy dowiedzieli się, ze niedługo wyspa zatonie. Przygotowali swoje statki do wypłynięcia w morze, aby na zawsze opuścić wyspę. Tylko miłość postanowiła poczekać do ostatniej chwili. Gdy pozostał jedynie mały skrawek lądu miłość poprosiła o pomoc. . Pierwsze podpłynęło bogactwo na swoim luksusowym jachcie. Miłość zapytała: Bogactwo, czy możesz mnie uratować? Niestety nie. Pokład mam pełen srebra i złota, nie ma tam już dla ciebie miejsca – odpowiedziało Bogactwo. . Druga podpłynęła Duma na swoim wielkim czteromasztowcu. Dumo, zabierz mnie ze sobą, poprosiła Miłość. Niestety, nie mogę cię wziąć. Na moim statku wszystko jest uporządkowane, a ty mogłabyś mi to popsuć – odpowiedziała Duma, i z dumą podniosła piękne żagle. . Następnie na zbutwiałej łódce podpłynął smutek. Smutku, zabierz mnie ze sobą, poprosiła Miłość. Och Miłość, ja jestem tak bardzo smutny, ze chcę pozostać sam – odpowiedział smutek i smutno powiosłował w dal. . Wydawało się, ze Miłość zginie na zawsze w głębiach oceanu. Nagle Miłości usłyszała: chodź, zabiorę cię z sobą - mówił nieznajomy starzec. Miłość była tak szczęśliwa i wdzięczna za uratowanie jej życia, ze zapomniała zapytać kim jest jej wybawca. Jednak Miłość bardzo chciała się dowiedzieć kim jest ten, który ją uratował. Zwróciła się o poradę do Wiedzy. Powiedz mi, proszę kto mnie uratował? To był Czas – odpowiedziała Wiedza. Czas? Zdziwiła się Miłość. Dlaczego Czas mi pomógł? Tylko Czas rozumie jak ważnym uczucie w życiu każdego człowieka jest miłość – odrzekła Wiedza. kocham to opowiadanie. może takie będzie? albo Cię zainspiruje do zrobienia podobnej. ;>
