Świątynia Jerozolimska - 966-959 p.n.e.
Świątynia Jerozolimska stanowiła centrum życia narodowego Izraelitów od okresu monarchii (X w. przed Chrystusem) do jej ostatecznego zburzenia przez legiony rzymskie w I wieku naszej ery. Przejęła rolę Arki Przymierza, która była dla Żydów Szekina (obecnością Boga), miejscem, w którym Bóg był blisko ludu wybranego i objawiał mu się. Pierwszą Świątynię w Jerozolimie wybudował Salomon w latach 970-930 przed Chrystusem, została jednak zburzona przez Nabuchodonozora podczas najazdu babilońskiego w 587 r. Wzgórze Świątynne - stara część Jerozolimy Do dziś zachowały się tylko szczątki murów Świątyni Jerozolimskiej (tzw. Ściana Płaczu). Współcześnie na jej miejscu stoi meczet Omara (Kubbet-es-Sachra lub Haram AL-Sharif, inaczej Świątynia Pańska, Kopuła na Skale) z VII w. po Chrystusie, a w południowej części terenu Świątynnego – meczet al-Agsa z VIII w.
Żydzi za czasów Króla Salomona wybudowali Świątynie Jerozolimską.