charakterystyka ebenezera scroogera opowieść wigilijna

***Ebenezer Scrooge- był on sędziwym, wiecznie zajętym swoimi interesami w kantorze staruszkiem, o siwych włosach i lekko przygarbionej sylwetce. Ma charakterystyczny, haczykowaty nos oraz wiecznie zsiniałe i zaczerwienione oczy i usta. Wewnętrzny chłód, który wyostrzył mu rysy, bije niemal z całej jego zimnej, osamotnionej osoby, niewrażliwej na wszelkie uczucia otaczających go ludzi.Jedynymi sensownymi przymiotnikami, jakimi można określić Scrooge’a, są: egoistyczny, skąpy i samotny. Za skąpą i równocześnie egoistyczna postawą Ebenezera przemawia przede wszystkim to, że nie chciał dać nawet najmniejszego ułamka swoich pieniędzy potrzebującym, mimo że sam miał ich dostatek, a może nawet nadmiar. Nie przejmował się także swoim kancelistą, Bobem Cratchit’em, pozwalając mu marznąć w zimnym, z oszczędności symbolicznie ogrzewanym kantorze i pracować ponad jego siły. Był również samotnikiem, jednak była to samotność z własnej, nieprzymuszonej woli, więc wcale mi go nie szkoda. Scrooge,po odwiedzinach trzech duchów, zapowiedzianych wcześniej przez zjawę swojego zmarłego wspólnika, Marleya, diametralnie zmienił zarówno swoją osobowość, jak i w efekcie także swoje postępowanie. Nastąpiło jakby odwrócenie się jego wewnętrznej tożsamości – z samotnika zrobił się towarzyski, ze skąpca – hojny.Zaczął pomagać ludziom na tyle, na ile tylko mógł i umiał, i co najważniejsze –rozumiał ich. Chcąc pokazać wszystkim, że się zmienił i nie pochwala swojego poprzedniego postępowania, zjawił się na rodzinnej kolacji u swojego siostrzeńca, kupił piecyk do pokoju swojego osobistego kancelisty i nawet wysłał bożonarodzeniowego indyka rodzinie Cratchitów. Sądzę, że jego początkowo negatywne zachowanie wynikało jedynie z nieznajomości tego, co jest w życiu najważniejsze – czyli miłości, przyjaźni i wzajemnej tolerancji.