Leśmian stworzył istotę pośrednią między przedmiotem a zmorą. Dlaczego zmorą? Otóż uważam, że w twórczości poety wykształcił się specyficzny gatunek istot innych niż ludzie. Zmory, do których możemy zaliczyć Dusiołka, Znikomka i jeszcze wiele innych, są w wierszach Leśmiana osobną grupą postaci. Wyróżniam ją, ponieważ artysta pisze o nich jako o już istniejących, w przeciwieństwie do bytów, które w wierszach dopiero się stają, budują się i nabierają cech (tak jak wspomniana już łąka). Zmory Leśmiana są istotami tak samo kompletnymi, jak ludzie. Taką zmorą, mającą cechy przedmiotu, jest właśnie piła. Znaczenie wiersza można odbierać symbolicznie. Piła może oznaczać miłość. Miłość bardzo zmysłową, a jednocześnie agresywną, nawet destrukcyjną. Jeżeli przyjmie się taką interpretację, można dostrzec, jak Leśmian wykorzystał cechy piły jako przedmiotu, by obrazowo i dokładnie scharakteryzować ten rodzaj miłości.
