Czarnolas, DATA :D Kochana siostro! Postanowiłem napisać do Ciebie, bo może Ty jako jedyna jakoś mnie pocieszysz. Nieszczęście jakie nas spotkało jest nie do opisania, czuję się tak jakby Bóg zabrał mi kawałek serca- moją ukochaną córeczkę, Urszulkę. Wiesz przecież ile dla nas znaczyła. Pamietam, jak się do mnie przytulała, swoim delikatnym głosem mówiła mi, jak bardzo mnie kocha. Dom nasz był przepełniony szcześciem, które nadeszło razem z jej narodzinami, tak również zabrała tą radość ze sobą. W domu panuje zupełna pustka, żadne z nas nie może sobie znaleść miejsca, próbujemy się wspierać, ale to jest coś strasznego. Nie można żyć ze świadomością, że odeszło dziecko, które było całym Twoim sensem życia. Za każdym razem potrafiłaś mnie wesprzeć, czy teraz również mogłabyś uczynić coś by moje rany nie były tak głębokie? Jeśli byś mogła i obowiązki by Ci pozwoliły, przyjedź do nas jak najprędzej. -Twoj kochający brat Jan.
Kochana Ciociu! Piszę do Ciebie w rozpaczy po stracie ukochanej córeczki. Nie wiem, jak dalej żyć. Odeszła Urszulka, sens mojego życia. Mam już tylko ciszę.. Nie ma już zabawnego jej śmiechu, tych zabaw , nie ma kto mi usiąść na kolanach i powiedzieć "kocham cię, tatusiu". Nie poczułem ulgi pisząc to, ale mam nadzieję, że dzielisz ze mną smutek po stracie naszej Urszuli i przybędziesz na pogrzeb. Pogrążony w rozpaczy, Jan.
