Napisz rozprawkę na temat;Patriotyzm-relikt przeszłości czy wartośc aktualna i dziś?

Patriotyzm,słowo znane każdemu,lecz często nadużywane.Czym tak naprawdę we współczesnych czasach jest patriotyzm i czy w ogóle jeszcze mamy z nim do czynienia?Czym powinien być patriotyzm?W czystej postaci to postawa afirmacji,czci miłości ojczyzny wraz z gotowością pracy dla niej,poświęcenia i obrony.To pojęcie jedna odnosić się może do wielu dziedzin życia np. wspólnoty rodzinnej,narodu,państwa,świata,cywilizacji oraz religii. Kiedyś najważniejszą rolę pełnił patriotyzm narodowy,przejawiający się poczuciem szczególnej więzi człowieka z narodem,lecz dzisiaj ustępuje on miejsca patriotyzmowi cywilizacyjnemu,duchowo - religijnemu. Na postawę patriotyczną składa się wiele czynników które muszą wystąpić aby ta postawa była pełna i świadoma.Patriotyzm to nie tylko poglądy,strefa intelektualna ale przede wszystkim czyny i gotowość do poświęcenia.Patriotyzm powinien się kojarzyć również z szacunkiem dla narodowej przeszłości, tradycji i nieobojętności wobec czasów teraźniejszych. Patriotyzm dnia dzisiejszego to także troska o polityczne losy ojczyzny, ale jeszcze bardziej troska o rodzinę, poszanowanie własności prywatnej i społecznej, sumienne wykonywanie obowiązków w miejscu pracy, przedkładanie dobra wspólnego nad własne.Jaką drogę życiową musimy obrać aby stać się patriotą,co mamy czynić?Dojrzały patriotyzm wyraża się w bardzo osobisty i konkretny sposób.Wystarczy w życiu codziennym korzystać z tradycji wartości narodowych,przejawiać zainteresowanie historią własnego kraju.Troska o rozwój osobisty i rodzinny jest nie mniej ważna ,ponieważ biedna jest ta ojczyzna, w której wielu obywateli to ludzie uzależnieni, zniewoleni, niezdolni do podejmowania mądrych i odpowiedzialnych decyzji. Żyjemy w cywilizacji, którą można nazwać nie tylko cywilizacją śmierci, ale także cywilizacją uzależnień i zniewoleń. Współczesny Europejczyk stał się niemal synonimem człowieka uzależnionego: od alkoholu, nikotyny, narkotyków, od telewizji, pornografii, Internetu, od ciała, jedzenia, seksu, emocji, od dominującej ideologii i mody, od pieniędzy i przemocy, od różnych substancji, osób czy bodźców. W tej sytuacji ochrona wewnętrznej wolności jest przejawem nie tylko troski o własny los, ale także troski o ojczyznę. Tylko wewnętrznie wolni ludzie, idący za głosem sumienia i rozwagi mogą zbudować oraz obronić niepodległość swojej ojczyzny.Troszczmy się o rodzinę,ponieważ to rodziny w Polsce tworzą społeczeństwo i to jakie przykłady,wzorce postępowania przejmą po nas dzieci ,w takim społeczeństwie będziemy żyć.Chcemy przecież aby młode pokolenie było pokoleniem ludzi mądrych,wartościowych.Aktywność zawodowa jest nie mniej ważna,bowiem zagrożona i zależna od pomocy i wpływów innych krajów staje się ojczyzna biedna,w której obywatele nie pracują,są źle wykształceni,bierni co hamuje rozwój gospodarczy,ponieważ istnieje ścisły związek pomiędzy sytuacją narodu i poszczególnych obywateli a sytuacją ojczyzny. Dbajmy o ojczyzną każdego dnia wypełniając swój obywatelski obowiązek bycia człowiekiem interesującym się sytuacją ekonomiczną,gospodarczą,społeczną oraz polityczną.Każdy z nas może być patriotą tylko musi uwierzyć że pomimo zmian które nastąpiły w realizacji tej postawy tak samo dziś jak i kiedyś ma ona przynosić pożytek dla nas jak i dla innych ludzi,który razem z nami tworzą społeczeństwo.

W rozumieniu patriotyzmu, kryje się wartość, która kształtuje tożsamość jednostkową. Odgrywa ona ważną rolę w życiu społecznym. Jednak podobnie jak inne wartości podlega ona tym samym kryterium ludzkiej struktury bytowej. Jest ona osadzona w ludzkim działaniu. Zapytajmy, czym jest wartość w wymiarze społecznym. Wartość istnieje jedynie w relacjach intelektualnych i w wolnym bycie. Są to „dobre rzeczy”, które kształtują osobowość. W ujęciu dynamicznym byt ludzki jest nieskończony, niekompletny i niedoskonały. Jest uwarunkowany historycznie. Miesza się w nim przeszłość, teraźniejszość i przyszłość. Dlatego dynamika jego istnienia wyraża się w tym, że może on określać siebie w kategorii postępu, rozwoju, doskonałości. Dobro rozpoznane i przyjęte przez człowieka staje się jego wartością. Może on także sam określać, a nawet kreować wartości na drodze organizowania i poznania. Człowiek przyjmuje dobra na różnych poziomach swojej egzystencji: na poziomie biologicznym, psychologicznym, intelektualnym i duchowym. Siła wiążąca przyjętego dobra decyduje o stopniu ważności i tym samym jego obowiązywalności. Stąd wartość może być bardziej lub mniej angażująca byt ludzki. Na wszystkich tych poziomach przyjmowane dobro kształtuje relacje pomiędzy osobową i samą osobę. Inaczej to ujmując wartość stoi na drodze doskonalenia się człowieka. Wartość nie jest dobrem samym w sobie, ale jest relacją osobową. W ujęciu statycznym możemy mówić o dobrach, albo o modelach życia, które noszą w sobie defekt ideologii. W koncepcji wartości zawarte są dwa elementy: sygnifikatywny i perfekcyjny. Wartość nadaje znaczenie ludzkiemu działaniu i wyznacza jego kres, którym jest pełnia, doskonałość. U źródeł takiego myślenia stoi jakby ciche założenie, że u podstaw każdego działania leży dobro rozumiane uniwersalistyczne, które wpisuje się w ludzkie możliwości poznawcze. Ten wymiar dobra jest przedmiotem dyskusji ciągle otwartej, czego przykładem są kontrowersje wokół rozumienia prawa naturalnego i związanego z nim prawa człowieka. Prawo normuje wartości i z nich wyrasta, wyznacza cele działania i je zabezpiecza, określa moc wiążącą wartości, ale także tym samy je stratyfikuje. Czasem bywa tak, że prawo charakteryzuje i hierarchizuje wartości. Jest to jednak wpływ uwarunkowań publicznych i instytucjonalnych. W doświadczeniu jednostkowym wartości są przeżywane i uznawane. Nie można nie zauważyć tej zasadniczej różnicy, która karze rozumieć wartość w jej dynamicznym charakterze. Jeśli szuka się wartości jako stałej, statycznej jakości życia, to taka postawa jakby suponuje podejście redukcjonistyczne w rozumieniu dobra jako kategorii uniwersalistycznej i poznawczej. Jest to problem ontologii wartości, która jest przedmiotem społecznych dyskusji i romantycznej koncepcji życia społecznego. W historii filozofii wartość jako przedmiot refleksji szczególnie doszła do głosu w czasach nowożytnych. Systematyczną analizę wartości przedstawił Max Scheler w książce Der Formalismus in der Ethik und die materiale Wertethik 2, rozróżniał rzeczy i wartości. Rzeczy w jego filozofii są poznawane przez intelekt i zmysły, a wartości przez uczucia. Wartości są emanacją odczuć związanych z poznaniem rzeczy. Ontologiczna struktura wartości ujawnia się w podejściu dualistycznym do świata. O tej strukturze pisał R. Ingarden. On również pozostał przy dualistycznym ujęciu wartości3. W jego rozumieniu jest ona relacją pomiędzy przedmiotem a podmiotem. Dlatego wartość nie ma profilu substancjalnego. Nie istnieje ona jednak poza przedmiotem i w oderwaniu od niego. Nie istnieją one same w sobie, jest zawsze wartością czegoś: rzeczy lub osoby. Ważną rolę w teorii wartości odgrywa podmiot, dla którego rzecz i jej właściwość są z jakiś względów „ważne”. Może to być wzgląd użyteczności, piękna, dobra itd. Takie ujęcie wartości według R. Ingardena wydaje się być komplementarne. Można ją nazwać teorią wartości. Ingardenowska koncepcja wartości jest określana ujęciem fenomenologicznym. Nie zależnie jednak od sposobu rozumienia tej teorii jest ona użyteczna w uchwyceniu, czym jest wartość4. Nie ma jednak wątpliwości, że natura wartości ujawnia się w jej związku z podmiotem – człowiekiem. Jego postawa wobec wartości potwierdza jej istnienie, ponieważ wartości wywołują zawsze jakąś reakcję. Przez nią wartość potwierdza się w swym istnieniu. Według D. von Hildebranda jest to istnienie idealne. Dlatego wartości są fenomenami, które istnieją w podmiocie moralnym. Przeciwnie do wspominanego filozofa twierdzi Nicolai Hartman. Odrywa on wartość od podmiotu i przyznaje jej istnienie idealne, niezależne od ludzkiej świadomości. Myśliciel ten uważa je za ponadczasowe i ogólne, należą one do struktury bytowej. Takie ujęcie ma swoje źródło w kantowskim transcendentalizmie. Hartman ostatecznie inaczej rozumie strukturę ontologiczną wartości. Jego ujęcie ma charakter techniczny. Jest to próba jej autonomizacji dla ukazania jej specyfiki istnienia. Pytając o sposób istnienia wartości, warto zwrócić uwagę na rozróżnienie poczynione przez W. Stróżewskiego. W jego ujęciu wartość jest realna, możliwa i idealna. Jako wartość realna jest właściwością konkretnego bytu, względnie jego jakością, procesem, stanem, zdarzeniem. Jako wartość możliwa nie posiada jeszcze istnienia realnego, jest ona potencjalna, może się ona zaktualizować w jakimkolwiek momencie. W końcu jako wartość idealna przybiera formę ideału. Jest to postulowany stan optymalny w zakresie jakieś wartości. Wartość jako ideał jest trudny do zrealizowania, ale jest potrzebny, gdyż wyznacza w swym idealnym kształcie perspektywę ludzkiego działania5. W zależności od przedmiotu wartości mogą być podzielone na ekonomiczne, społeczne, etyczne, estetyczne itp. Rozróżnienie to wiąże się z potrzebami człowieka. Wartości wyznaczają także priorytety, więcej znajdziesz na http://www.perspectiva.pl/perspectiva_LSTH_pdf/pdf/p11/czernik.pdf

Napisz rozprawkę na temat;Patriotyzm-relikt przeszłości czy wartośc aktualna i dziś?

Napisz rozprawkę na temat;Patriotyzm-relikt przeszłości czy wartośc aktualna i dziś?...

Napisz rozprawkę na temat;Patriotyzm-relikt przeszłości czy wartośc aktualna i dziś?

Napisz rozprawkę na temat;Patriotyzm-relikt przeszłości czy wartośc aktualna i dziś?...