budowa ( niestatek)-fraszka typowo dworska o milosci i jej braku. Wiersz zbudowany jest z wyliczeń niemożliwych do spełnienia zjawisk. To wyliczanie ma na celu spotęgowanie puenty O sobie: Utwór składa się z dwudziestu wersów, które układają się w dwie treściowe części. Część pierwsza ( 19 wersów) określa ogrom, wielkość, bezmiar, głębię, bezdeń, mnogość.. Jest to typowy tekst barokowy, w ktorym mamy do czynienia z przerostem formy nad treścią. Autor używa wielu środków peotyckich m. in. anafory np. (...) Nie tyle babskich strzał krymskie sajdaki, nie tyle gwoździ indyjskie karraki", epitetów: toczonych pacierzy, jedwab miele p.s korzystalam z netu bo w zeszytach wiele nie bylo
