E fis gis fis E E4 E E4 1. Pójdźmy wszyscy do stajenki, E fis gis fis E E4 E E7 do J e z u s a i Panienki! fis H7 E cis7 Powitajmy maleńkiego H7 fis H7 E E7(E) i Maryję, Matkę Jego. 2. Witaj, Jezu ukochany, od Patryarchów czekany. Od Proroków ogłoszony, od narodów upragniony. 3. Witaj, Dziecineczko w żłobie, wyznajemy Boga w Tobie. Coś się narodził tej nocy, byś nas wyrwał z czarta mocy. 4. Witaj, Jezu nam zjawiony; witaj, dwakroć narodzony, raz z Ojca przed wieków wiekiem, a teraz z Matki człowiekiem. 5. Któż to słyszał takie dziwy? Tyś człowiek i Bóg prawdziwy, Ty łączysz w Boskiej Osobie dwie natury różne sobie. 6. O szczęśliwi pastuszkowie, któż radość waszą wypowie! Czego Ojcowie żądali, wyście pierwsi oglądali. 7. O Jezu, nasze kochanie, czemu nad niebios mieszkanie przekładasz nędzę, ubóstwo, i wyniszczasz swoje Bóstwo? 8. Miłości to Twojej dzieło z miłości początek wzięło. Byś nas zrównał z Aniołami, poniżasz się między nami. 9. Spraw to, Jezu, Boskie Dziecię. niech Cię kochamy nad życie; niech miłością odwdzięczamy miłość, której doznawamy. 10. Święta Panno, Twa przyczyna niech nam wyjedna u Syna, by to Jego narodzenie zapewniło nam zbawienie. C F C C F G 1.Bóg się rodzi, moc truchleje: Pan niebiosów obnażony, C F C C F G Ogień krzepnie, blask ciemnieje, ma granice Nieskończony; G C G C7 Wzgardzony, okryty chwałą, śmiertelny Król nad wiekami G C F G C A Słowo Ciałem się stało i mieszkało między nami. 2.Cóż masz niebo, nad ziemiany? Bóg porzucił szczęście twoje, Wszedł między lud ukochany, dzieląc z nim trudy i znoje, Niemało cierpiał, niemało, żeśmy byli winni sami A Słowo Ciałem się stało i mieszkało między nami. 3.Podnieś rękę Boże Dziecię! Błogosław ojczyznę miłą. W dobrych radach, w dobrym bycie wspieraj jej siłę swą siłą, Dom nasz i majętność całą i wszystkie wioski z miastami A Słowo Ciałem się stało i mieszkało między nami. ;))
