Zakres temperatur, w których rtęć zostaje w stanie ciekłym ?

Wrzenie jest formą parowania, czyli przejścia ciała ciekłego w parę, Zanim więc podam dokładną definicję wrzenia scharakteryzuję krótko sam proces parowania oraz własności własności pary. Co to jest parowanie? Jest to po prostu odrywanie się pojedynczych cząsteczek od cieczy i przechodzenie ich do powietrza. Ponieważ w cieczy cząsteczki związane są ze sobą tzw siłami międzycząsteczkowymi, aby cząsteczka mogła "wyparować", czyli opuścić ciecz musi być spełnionych kilka warunków: * Cząsteczka musi: znaleźć się przy powierzchni cieczy, * posiadać energię kinetyczną większą od energii potencjalnej przyciągania międzycząsteczkowego, * prędkość cząsteczki musi być skierowana na zewnątrz cieczy. Ponieważ ciecz opuszczają w procesie parowania głównie cząsteczki o energii większej niż przeciętna energia pozostałych cząsteczek, to temperatura cieczy w skutek parowania obniża się. Ilość energii odbierana od cieczy w procesie parowania określona jest przez tzw ciepło parowania. Ciepłem parowania rnazywamy ilość ciepła jaką należy dostarczyć do cieczy, aby doprowadzić do wyparowania jednego kilograma tej cieczy bez zmiany temperatury tej cieczy: Q = m r Q - ilość ciepła dostarczona do cieczy (uniesiona przez cząsteczki, które wyparowały) m- masa cieczy; r- ciepło parowania Należy zauważyć w tym miejscu, iż parowanie zachodzi, z różną intensywnością, we wszystkich temperaturach i, na ogół, temperatura ta nie jest w trakcie parowania stała. Na prędkość parowania wpływają następujące czynniki: * temperatura cieczy (im wyższa temperatura, tym większa energia kinetyczna cząsteczek, tym szybsze parowanie) * ciśnienie pary (im wyższe ciśnienie, tym gęściej upakowane są cząsteczki i tym mniej jest miejsca dla innych cząsteczek) * wielkość powierzchni cieczy (im większa powierzchnia, tym więcej cząsteczek może równocześnie wydostać się z cieczy), * ruch powietrza nad cieczą ( cząsteczki, które już wyparowały są porywane i robią miejsce dla innych cząsteczek),