Łucja zagląda do szafy – Rok 1940, Wielka Brytania. Piotr, Zuzanna, Edmund i Łucja, zostają ewakuowani z bombardowanego Londynu na wieś, do wielkiego, starego domu, zamieszkanego przez tajemniczego Profesora Kirke, który mieszka sam w towarzystwie swej gospodyni, pani Macready, a także trzech pokojówek. Dzieci są zachwycone domem i okolicą, chcą ją zwiedzić dokładnie. Niestety, następnego dnia pada deszcz, więc zamiast tego zwiedzają dom. Podczas zwiedzania Łucja odkrywa przejście do innego świata, które znajduje się w starej szafie w jednym z pokojów. Idzie przez gęsty zaśnieżony las. Tam spotyka fauna.
Dzieci bawiły się a Łucję zaciekawiło co jest w szafie weszła i szła długo ponieważ szafa była duża i dużo tam futer było w końcu weszła do Narnii szła przed siebie dotarła do latarni i spotkała pana Tumnusa on ją zaprosił do siebie Łucja się zgodziła pan Tumnus opowiedział jej o białej czarownicy że jest zła ona się przestraszyła pan Tumnus pytał czy jest curką Ewy ona powiedziała że tak spytał też czy ma rodzeństwo powiedziała że siostrę Zuzannę i Piotra oraz Edmunda zaczął w pewnym momecie płakać dziewczynka zapytała co się stało powiedział że robi coś strasznego zapytała co biała czarownica nakazuje mi przyprowadzać każde dziecko do siebie a ona zamienia go w posąg chodzi legeda że jak dwóch synów Adama i dwie córki Ewy zasiądą na tronie ona zostanie zniszczona mówił też o Aslamie że jest królem wszystkich zwierząt i że podobno jest już blisko i że jak on przybędzie w narnii zapanuje pokój i że zima zostanie zwalczona Łucja powiedziała że musi wracać on ją odprowadził do latarni Łucja podarowała mu chusteczkę gdy wróciła nikt jej nie wieżył ona się upierała że jej nie było pare godzin a naprawde jej nie było może minutę w narnii płynie czas szybciej niż w żeczywistym świecie oni też próbowali wejść do narnii ale się nie dało Edmud dokuczał Łucji że jest kłączynią i że kłamie ciągle... Piotr i Zuzanna poszli do profesora zapytać czy to może być prawda okazało się że tak...
