Zjawiska włoskowate często spotykamy w przyrodzie i tłumaczy cechę higroskopijności ciał, tzn. ich zdolność do pochłaniania wilgoci. 1. Zjawisko włoskowatości wykorzystuje się w budownictwie. Higroskopijność betonu jest uwzględniona w praktyce budowlanej. Między fundamenty i ściany budynku wkłada się warstwę substancji, np. papy, smoły, papy, smoły, która stanowi izolację i zapobiega przenikaniu wilgoci poprzez ściany do mieszkań. Podobnie układając posadzkę stosuje się substancję izolującą, która zapobiega wnikaniu wilgoci. 2. Rośliny zbudowane są z włókien celulozowych, woda zwilżając ich ścianki podnosi się do góry, dzięki temu rośliny mogą pobierać wodę z gleby. Podobnie w ogrodnictwie do barwienia kwiatów stosuje się zjawisko włoskowatości. 3. Dzięki włoskowatości woda podnosi się ze środka gleby do jej powierzchni i paruje. Gleba ma właściwości włoskowatości. Aby zachować wilgoć w glebie należy zniszczyć rurki włoskowate – poprzez orkę lub bronowanie. Wzruszanie ziemi powoduje zatrzymanie wody w glebie – bez konieczności częstego podlewania jej. 4 Zjawisko włoskowatości wykorzystywane jest w filtrach do kawy, ręcznikach, bibule, pampersach. Również knot lamp naftowy wykorzystuje to zjawisko, dzięki niemu podnosi poziom nafty od umieszczonego niżej zbiornika do wyżej znajdującego się palnika. 5. Małe owady potrafią chodzić po powierzchni wody wykorzystując siły napięcia powierzchniowego wody bez konieczności poruszania w odnóżami. Powierzchnia wody dla małych żyjątek jest urozmaicona i pofałdowana, wobec tego przyjmują one taką pozycję, dzięki której tworzą siły „wciągające” je na wypukłość (podobnie jak w rurkach włoskowatych). Na wodzie powstają wówczas charakterystyczne kółka.
